ارزیابی و مقایسه تجمع عناصر نیکل، سرب و وانادیوم در پوسته و محتویات تخم گونه های پرستوی دریایی کاکلی کوچک (Sterna bengalensis) و سلیم خرچنگ خوار (Dromas ardeola) در جزایر خورموسی خلیج فارس

پایش زیستی روشی مطلوب برای تعیین غلظت فلزات و قابلیت دسترسی زیستی آن هاست. پرندگان به سبب قرار داشتن در سطوح تغذیه ای بالا و حساسیت زیاد نسبت به مواد سمی، پایش گر مناسبی برای آلودگی های محیطی هستند. لذا، این پژوهش با هدف ارزیابی و مقایسه غلظت برخی فلزات در پوسته و محتویات تخم دو گونه پرنده در جزایر خورموسی خلیج فارس انجام یافته است.
پس از جمع آوری 13 عدد تخم پرستوی دریایی کاکلی کوچک و 14 عدد تخم سلیم خرچنگ خوار از جزایر خورموسی در سال 1391، خشک کردن و هضم نمونه ها توسط اسید نیتریک، غلظت فلزات مورد مطالعه توسط دستگاه نشر اتمی خوانده شد.
میانگین غلظت تجمع یافته عناصر نیکل، سرب و وانادیوم (میکروگرم در کیلوگرم وزن خشک) در پوسته تخم پرستوی دریایی کاکلی کوچک به ترتیب برابر با 16±51، 89±293 و 5±82 و در محتویات تخم این گونه نیز به ترتیب برابر با 8±47، 134±374 و 7±96 بود. همچنین میانگین غلظت عناصر نیکل، سرب و وانادیوم (میکروگرم در کیلوگرم وزن خشک) در پوسته تخم گونه سلیم خرچنگ خوار به ترتیب برابر با 18±46، 43±228 و 12±73 و در محتویات تخم این گونه نیز به ترتیب برابر با 8±36، 43±244 و 3±95 بود.
پرستوی دریایی کاکلی کوچککه از سطوح بالاتر زنجیر غذایی تغذیه می کند، در مقایسه با سلیم خرچنگ خوار، قابلیت بیش تری در تجمع زیستی فلزات دارد و می توان این گونه را به عنوان یک پایش گر زیستی معرفی کرد.