مدیریت تلفیقی علف های هرز نخود (Cicer arietinum L.) در شرایط محیطی شوشتر

این آزمایش به منظور بررسی کارآیی مدیریت تلفیقی (شیمیایی و مکانیکی) علف های هرز در مزارع نخود، در سال زراعی 89-1388 در شهرستان شوشتر اجرا شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از کاربرد پیش کاشت علف کش های تریفلورالین (دو لیتر در هکتار)، پندیمتالین (دو لیتر در هکتار)، تریفلورالین+ پندیمتالین (یک لیتر از هر کدام از علف کش ها)، تریفلورالین+ یک بار کولتیواتور، تریفلورالین+ دوبار کولتیواتور، پندیمتالین+ یک بار کولتیواتور، پندیمتالین+ دوبار کولتیواتور، یک بار کولتیواتور، دوبار کولتیواتور، تریفلورالین+ پندیمتالین+ یک بار کولتیواتور، تریفلورالین+ پندیمتالین+ دوبار کولتیواتور، شاهد بدون کنترل علف هرز، و شاهد کنترل کامل علف هرز. نتایج نشان داد که بیشترین کنترل علف های هرز در تیمار دوبار کولتیواتور+ تریفلورالین+ پندیمتالین به دست آمد. علف های هرز سلمه تره (Chenopodium album) و شب بوی وحشی (Malcolmia behboudiana) در این تیمار به ترتیب 87/2 و 91/8درصد کنترل شدند. تیمارهای دوبار کولتیواتور+ تریفلورالین، دوبار کولتیواتور+ پندیمتالین و تیمار دوبار کولتیواتور+ پندیمتالین+ تریفلورالین به ترتیب با 75/6، 78/8 و 88/8درصد کنترل علف های هرز، بالاترین سطح را به خود اختصاص دادند. این تیمارها به ترتیب با 180/2، 193/5 و 225/5 گرم در مترمربع، بیشترین عملکرد دانه را در مقایسه با سایر تیمارها داشتند. افزایش عملکرد در تیمارهای مذکور، به دلیل افزایش تعداد شاخه های جانبی، تعداد غلاف در بوته و در نتیجه افزایش تعداد دانه در بوته بود. بر اساس این پژوهش، استفاده تلفیقی از علف کش های پندیمتالین (یک لیتر در هکتار)+ تریفلورالین (یک لیتر در هکتار)+ دوبار کولتیواتور، روشی کارآمد جهت کنترل علف های هرز و دست یابی به عملکرد بالا در نخود بود.