مقایسه روش بهینه شده استخراج DNA از کپک های آسپرژیلوس، پنی سیلیوم و رایزوپوس در رب گوجه فرنگی

در این تحقیق از روش بهینه سازی شده استخراج DNA برای استخراج DNA آسپرژیلوس نایجر، پنی سیلیوم کریزوژنوم و رایزوپوس اوریزا از رب گوجه فرنگی استفاده شد. روش مذکور مطابق با روش معرفی شده السامرایی بود که تغییراتی در غلظت محلول های بافر استخراج و بعضی مراحل آن داده شد تا روش بهینه سازی شود. اسپور کپک های مورد نظر در مقادیر مختلف (101، 103، 105 CFU/gr) به رب گوجه فرنگی اضافه شد و پس از رشد و ایجاد میسیلوم کپک استخراج DNA انجام شد. DNA های استخراج شده از نقطه نظر کمیت و کیفیت DNA استخراج شده با استفاده از روش اسپکتروفتومتری با دستگاه نانودراپ مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین با استفاده از الکتروفورز ژل DNA استخراج شده از لحاظ عدم مشاهده هاله و نبود آلودگی پروتئینی مورد بررسی قرار گرفتند. جهت بررسی وجود ممانعت کننده های PCR در نمونه های DNA استخراج شده عملیات PCR با استفاده از پرایمرهای پیش رونده و پس رونده طراحی شده انجام شد. نتایج نانودراپ و الکتروفورز ژل DNA و نتایج PCR موید این مطلب است که این روش برای استخراج DNA این کپک ها از رب گوجه فرنگی مناسب می-باشد.