نقش فرسودگی شغلی، حمایت اجتماعی ادراک شده و سرسختی روانشناختی در پیش بینی کیفیت زندگی پرستاران

کیفیت زندگی مطلوب تنها با نداشتن بیماری تعیین نمی شود، بلکه به شرایط روانشناختی دیگری مانند فرسودگی شغلی، حمایت اجتماعی ادراک شده و سرسختی روانشناختی نیز وابسته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش فرسودگی شغلی، حمایت اجتماعی ادراک شده و سرسختی روانشناختی در پیش بینی کیفیت زندگی پرستاران انجام شد.
مطالعه از نوع توصیفی– تحلیلی همبستگی بود. جامعه آماری همه پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر تهران در سال 1394 بودند. 400 پرستار به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای، انتخاب شدند. پرسشنامه های فرسودگی شغلیMaslach & Jackson، حمایت اجتماعی ادراک شده Zimet و همکارانش، سرسختی روانشناختی Kobasa و کیفیت زندگی World Health Organization ابزار های مورد استفاده در مطالعه بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان و به کمک نرم افزار SPSS نسخه 15 انجام شد.
یافته ها نشان داد فرسودگی شغلی با کیفیت زندگی پرستاران رابطه معکوس و معنی دار (39/0r=) و حمایت اجتماعی ادراک شده (61/0r=) و سرسختی روانشناختی (45/0r=) رابطه مثبت و معنی داری (01/0P<) با کیفیت زندگی پرستاران داشتند. در مدل پیش بین فرسودگی شغلی، حمایت اجتماعی ادراک شده و سرسختی روانشناختی توانستند 3/59 درصد از تغییرات کیفیت زندگی پرستاران را پیش بینی کنند (593/0=R2).
نتیجه گیری کلی: متغیرهای فرسودگی شغلی، حمایت اجتماعی ادراک شده و سرسختی روانشناختی نقش موثری در پیش بینی کیفیت زندگی پرستاران داشتند. از این رو پیشنهاد می شود مشاوران، درمانگران و برنامه ریزان به نشانه های متغیرهای مذکور توجه کرده و بر اساس آنها برنامه هایی برای بهبود کیفیت زندگی پرستاران طراحی کنند.