مدل سازی و تحلیل فضایی دورنمای نیاز سرمایشی ایران

در این پژوهش، با توجه به نیازسنجی انجام‏شده در حوزه انرژی، به مدل‏سازی و تحلیل فضایی دورنمای نیاز سرمایشی ایران پرداخته شد. نخست داده های دمای روزانه مدل EH5OM موسسه ماکس پلانک طی دوره آماری 2015 2050، تحت سناریوی A1B، با تفکیک 75/1 درجه قوسی، برای گستره ایران بارگیری شد. سپس، داده های نام‏برده، با تفکیک مکانی 27/0×27/0 قوسی، به وسیله مدلریزمقیاس شدند. درگام بعدی دمای روزانه به‏دست‏آمده از خروجی مدل منطقه‏ایبا استفاده از روش زمین‏آمار کریجینگ در پهنه‏ای به ابعاد 15×15 کیلومتر بر ایران گسترانیده شد و نیاز سرمایشی کشور برای هر ماه به ازای هر یاخته (در مجموع 7200 یاخته) محاسبه شد. نتایج خودهمبستگی فضایی برای دورنمایی نیاز سرمایشی ایران با استفاده از موران محلی نشان می‏دهد که نیاز سرمایشی ایران در دهه های آتی دارای ساختار فضایی است و به شکل خوشه‏ای توزیع خواهد شد. شاخص محلی همبستگی مکانی () نشان می‏دهد که بیشترین نیاز سرمایش کشور در ماه های آوریل تا سپتامبر خواهد بود؛ بر این اساس، پهنه جنوبی کشور بیشترین نیاز و نوار کوهستانی کمترین نیاز سرمایشی را تجربه خواهند کرد. مقایسه دورنمای نیاز سرمایشی با دوره مشاهداتی نیز نشان‏ از جابه‏جایی مکانی نیاز سرمایشی کشور به ارتفاعات بلندتر را دارد.