سلامت محیط زیست از منظر ابو زید بلخی (اندیشمند مسلمان ایرانی قرن سوم وچهارم هجری)

ابوزید بلخی اندیشمند ایرانی قرن سوم و چهارم هجری صاحب آراء بکر در حفظ سلامت محیط زیست، پیشگیری و سلامت روان بود. وی متاثر از آموزه های دینی قرآنی خود سلامت و سعادت دنیوی و اخروی جامعه و نیز توسعه بشری را در سه حوزه حفظ محیط زیست، سلامت جسم و روان مورد بررسی قرار می دهد.
توجه به سلامت محیط زیست از منظر وی یک ضرورت اجتناب ناپذیر است، چون کیفیت جسمانی روانی و اخلاقی انسانها را متاثر از مزاج عناصر تشکیل دهنده محیط زیست می داند. او ضمن بررسی علل آلودگی این عناصر و نتایج آن، راهکارهایی برای حفظ سلامت محیط زیست و پیشگیری از تخریب آن ارائه می دهد که جوامع امروزی بعد از گذشت قرنها، برای حل مشکلات زیست محیطی جدید به آنها متوسل می شوند. بلخی توجه به تفاوت های اقلیمی و آب و هوایی هر یک از فصل های سال و بهره برداری صحیح از آنها را به هنگام ساخت و ساز مورد تاکید قرار می دهد، و با این حال معتقد است که هنوز پشت پرده فواید حفظ محیط زیست اسراری نهفته است که علم و دانش بشری از درک آن عاجز مانده است.
مقاله حاضر، به پیروی از روش مطالعه تاریخی، دیدگاه های زیست محیطی این اندیشمند را مورد بررسی قرار می دهد، تا ضمن تبیین آنها برخی راهکارهای پیشنهادی او را در زمینه حل مشکلات زیست محیطی معاصر معرفی نماید.