معرفی ابزاری نوین در ارزیابی سیستم وستیبولار؛ مروری بر کاربردهای بالینی آزمون ویدئویی ایمپالس سر

مقدمه و اهداف تعادل عملکردی فیزیولوژیک از جانب بدن است و حفظ آن با تعامل همزمان اطلاعات حسی سیستم های وستیبولار، بینایی و حس پیکری صورت می گیرد؛ از بین سه ورودی حسی تعادل، سیستم وستیبولار نیازمند توجه ویژه ای در ارزیابی ها و پژوهش های بالینی است؛ چرا که حدود 50 درصد از بیماران مبتلا به گیجی و منگی، از اختلالات سیستم وستیبولار رنج می برند. سیستم وستیبولار در حین حرکات سر مسئول ثبات تصاویر بر روی چشم ها می باشد. بدین منظور در حین حرکت سر، چشم ها در جهت عکس حرکت سر ولی با دامنه ای نسبتا مشابه، به حرکت واداشته می شوند که این حرکت جبرانی، ناشی از رفلکس دهلیزی-چشمی(VOR) است. اختلالات وستیبولار با ایجاد نقص در VOR، موجب بروز حرکات اصلاحی چشم می شوند که در آزمایش ویدئویی ایمپالس سر (VHIT) قابل ردیابی است. در مطالعه حاضر مروری کاربردهای بالینی VHIT مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش ها به منظور بررسی مروری کاربردهای بالینی VHIT، 52 مرجع در پایگاه های اطلاعاتی Pubmed، Science Direct، Springer، Elsevier مورد بازنگری سیستماتیک قرار گرفت.
نتیجه گیریVHIT ابزاری نوین در ارزیابی سیستم وستیبولار است و با استفاده از آن، هر مجرای نیم دایره به صورت مجزا و با دقت قابل ارزیابی است. به کارگیری این آزمون در کنار آزمون کالریک، یک مجموعه آزمون تکمیلی را به منظور بررسی عملکرد مجرای نیم دایره افقی فراهم می سازد. VHIT آزمونی عینی و حساس در تشخیص اختلالات وستیبولار محیطی است و منجر به بهبود تشخیص افتراقی این اختلالات از اختلالات وستیبولار مرکزی می گردد.