تاثیر تمرین درمانی بر دامنه حرکتی سر و گردن و زاویه کرانیوورتبرال در افراد با پوسچر جلو آمده سر

مقدمه و اهداف پوسچر جلو آمده ی سر از شایع ترین اختلالات اسکلتی- عضلانی در ناحیه ی سر و گردن است که در تمام سنین دیده می شود. روش درمانی برای این اختلال اسکلتی-عضلانی رفع عدم تقارن عضلانی، موبیلیزاسیون آموزش پوسچر صحیح است. اطلاعات دقیقی در مورد تاثیر تمرین درمانی بر دامنه ی حرکتی سر و گردن و زاویه کرانیوورتبرال در افراد با پوسچر جلو آمده ی سر وجود ندارد. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات تقویت عضلات فلکسورگردنی، نزدیک کننده ی کتف و کشش تراپز بالایی بر زاویه کرانیوورتبرال و دامنه حرکتی سر و گردن درافراد با پوسچر جلو آمده ی سر بود.
مواد و روش ها در مطالعه حاضر مداخله ای قبل و بعد، تعداد 30 نفر دارای پوسچر جلو آمده ی سر شرکت کردند. پس از ورود به تحقیق، زاویه کرانیوورتبرال، دامنه فلکشن و اکستنشن سر و گردن به صورت توام و مجزا اندازه گرفته شد. سپس تمرینات تقویت عضلات فلکسورگردنی، نزدیک کننده های کتفی و کشش تراپز بالایی آموزش داده شد. پس از چهار هفته انجام تمرینات آموزش داده شده، زاویه کرانیوورتبرال و دامنه فلکشن و اکستنشن سر و گردن درست مانند نوبت اول، اندازه گرفته شد.
یافته ها زاویه کرانیوورتبرال قبل و بعد از مداخله تغییر معناداری در جهت بهبودی داشت(01/0=P).. تغییرات دامنه فلکشن سر و اکستنشن گردن قبل و بعد از مداخله معنادار نبود. دامنه ی حرکتی فلکشن سر و گردن به صورت توام قبل و بعد از مطالعه تفاوت معناداری در جهت بهبودی داشت (001/0=P).
نتیجه گیری نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین درمانی می تواند دامنه ی حرکتی سر و گردن و زاویه جلوآمدگی سر را بهبود بخشد. اثر این تمرینات بر دامنه ی حرکتی فلکشن سر و گردن در جهت بهبودی به صورت توام دیده شده، ولی دامنه ی حرکتی سر و گردن به صورت مجزا تغییری نداشت.