تغییر در زاویه بهینه تولید گشتاور اکستانسوری زانو متعاقب تکرار تمرینات اکسنتریک با شدت حداکثر

زمینه و اهداف هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات در زاویه بهینه گشتاور و تظاهرات صدمه عضلانی ناشی از تکرار تمرینات اکسنتریک اکستانسوری زانو با شدت حداکثر بود.
روش بررسی15 زن تمرین نکرده سالم دو مرتبه تمرین اکسنتریک با شدت حدکثر (6 ست * 20 تکرار) را با فاصله دو هفته در اکستانسورهای زانو انجام دادند. گشتاورهای ایزومتریک و کانسنتریک اکستانسوری، زاویه بهینه گشتاورها، آزردگی عضلانی تاخیری، دامنه حرکتی زانو و محیط ران در فواصل زمانی قبل و بلافاصله 48 ساعت و 5 روز بعد از تمرینات اندازه گیری شد.
یافته ها افت درگشتاورها و دامنه حرکتی، افزایش زاویه بهینه، آزردگی عضلانی تاخیری پس از مرتبه اول تمرین اکسنتریک مشهود بود. پس از مرتبه دوم تمرین اکسنتریک، افت گشتاورهای کانسنتریک و دامنه حرکتی کمتر شد. زاویه بهینه در سرعت 60 درجه بر ثانیه افزایش یافت و آزردگی عضلانی تاخیری بعد از مرتبه دوم تمرین اکسنتریک در زمان 48 ساعت به صورت معناداری کمتر از مرتبه اول بود (05/0>P).
نتیجه گیری صدمه عضلانی ناشی از تمرین اکسنتریک پس از مرتبه اول تمرین مشهود بود. اثر تکرار تمرین در مرتبه دوم تمرین مشاهده شد. تغییرات در زاویه بهینه به صورت غیرمستقیم نشان دهنده نقش مکانیسم های سلولی در روند سازگاری به تمرینات اکسنتریک است.