تاثیر استفاده از بالشتک های بادی، بر حرکات کلیشه ای کودکان مبتلا به اختلال با اتیسم به روش ABA

مقدمه و اهداف اختلال اتیستیک در سال های اولیه کودکی به شکل تخریب کیفی در تعامل اجتماعی و الگوهای تکراری و کلیشه ای در رفتار و علایق و فعالیت ها ظهور می کند. برخی محققین دلیل الگوهای کلیشه ای در رفتار این کودکان را نوعی نارسایی حسی در برابر محرکات حسی در نظر می گیرند.
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر استفاده از بالشتک های بادی لاستیکی«O» شکل جهت نشستن (که نوعی استراتژی پردازش حسی می باشد) در حرکات کلیشه ای کودکان اتیسم 4 تا 14سال است.
مواد و روش ها مطالعه حاضر با طرح تک موردی به روش ABA، در مرکز توانبخشی زیر 14سال خورشید، روی 4 کودک، در طی پنج هفته متوالی انجام شد و با استفاده از روش فیلمبرداری، نوع و تعداد دفعات تکرار حرکات کلیشه ای، قبل، حین و بعد از استفاده از بالشتک با مشاهده فیلم های ضبط شده بررسی شد.
یافته ها یافته های پژوهش حاضر نشان داده است استفاده از این بالشتک ها در زمانی که کودک روی بالشتک بادی نشسته (فاز B)، باعث کاهش حرکات کلیشه ای و افزایش همکاری کودک با مربی شده است و بعد از برداشتن این بالشتک (فاز A) تعداد حرکات کلیشه ای مشابه قبل از استفاده از بالشتک (فاز A) شده است، اما در یک شرکت کننده نتیجه دقیقا عکس سایر شرکت کنندگان بود.
نتیجه گیری بر اساس نتایج مطالعه حاضر، استفاده از این بالشتک ها می تواند حرکات کلیشه ای را در کودک اتیسم، در زمانی که کودک روی بالشتک بادی نشسته است، کاهش دهد و بعد از برداشتن آن و نشستن روی صندلی معمولی، میزان حرکات کلیشه ای تقریبا به حالت قبل از استفاده از بالشتک ها شود که البته با کنترل عوامل خارجی تاثیرگذار بر میزان حرکات کلیشه ای، نیاز به بررسی بیشتر در این زمینه می باشد.