تاثیر طول داده، دوره آماری و تعداد ایستگاه ها بر تغییرپذیری مقدار عامل فرسایندگی باران در مقیاس های زمانی مختلف در ایران

با توجه به نقش انکارناپذیر عامل فرسایندگی باران در شروع فرسایش آبی، مطالعه ویژگی های مختلف آن نقش مهمی در مدیریت بهینه منابع خاک و آب دارد. از طرفی عامل فرسایندگی باران در بسیاری از مدل های برآورد فرسایش و به منظور اهداف حفاظت خاک و آب استفاده می شود. حال آن که مطالعه کاملی در خصوص بررسی اثر طول و دوره آماری و هم چنین تعداد ایستگاه های مورد استفاده بر تغییرپذیری مقدار عامل فرسایندگی باران انجام نشده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تغییرات زمانی عامل فرسایندگی باران در مقیاس های زمانی مختلف و نیز نقش طول، دوره آماری و تعداد ایستگاه ها بر مقدار عامل فرسایندگی ویشمایر و اسمیت در هفتاد ایستگاه مطالعاتی با دوره مشترک آماری بیست سال در مقایسه با تحلیل های انجام شده در سطح کشور با هجده ایستگاه و دوره مشترک آماری بیست و سه سال و در دو دوره مطالعاتی متفاوت در ایران انجام شده است. بدین منظور مقدار عامل فرسایندگی بیش از دوازده هزار رگبار در پژوهش حاضر محاسبه و تغییرات زمانی آن در مقیاس های مختلف زمانی با استفاده از آزمون t مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، مقادیر حداکثر و حداقل فرسایندگی ماه ها و فصل‏ها در مطالعه حاضر و پیشین مشابهت نداشته است. هم چنین نتایج حاصل از آزمون t دلالت بر اختلاف معنی دار بین مقادیر عامل فرسایندگی باران در برخی ماه ها (05/0>p) و فصل‏ها (05/0>p) در پژوهش های مورد نظر داشته است. حال آن که اختلاف بین مقادیر فرسایندگی سالانه در پژوهش مورد نظر معنی دار (05/0