پیش بینی روند تغییرات مکانی کاربری اراضی در حوزه آبخیز کسیلیان با استفاده از مدل سلول خودکار- مارکوف

تهیه نقشه کاربری اراضی و شبیه سازی تغییرات آن یکی از ضروری ترین اطلاعات مورد نیاز برای مدیریت منابع طبیعی می باشد
به طوری که پایش زمانی و دقیق تغییرات آینده عوارض سطح زمین برای درک روابط و کنش متقابل بین انسان و پدیده های طبیعی به منظور تصمیم گیری بهینه، از اهمیت به سزایی برخوردار است. پژوهش حاضر نیز در راستای شبیه سازی تغییرات آینده کاربری اراضی حوزه آبخیز کسیلیان پرداخته است. بدین منظر در ابتدا نقشه های کاربری/ پوشش سرزمین حوزه آبخیز کسیلیان با پردازش چند زمانه ماهواره لندست در سال های 1986، 2000 و 2011 تهیه گردید. سپس با استفاده از مدل سلول های خودکار – مارکوف، وضعیت کاربری / پوشش سال 2011 با منحنی ROC برابر 9/0 پیش بینی شد. سپس این مدل برای شبیه سازی تغییرات کاربری / پوشش سال 2030 اجرا گردید. بر اساس نتایج حاصل از آشکارسازی و شبیه سازی تغییرات روند کاهشی سطح اراضی جنگلی ادامه داشته و بر مساحت مراتع و مناطق مسکونی افزوده خواهد شد. اراضی کشاورزی نیز به دلیل خصوصیات ویژه حوزه مانند پرشیب بودن غالب منطقه و بازدهی کم اراضی زراعی بعد از چند سال کشت تغییر چندانی در وسعت و یا تغییر آن ها ایجاد نخواهد شد. به طور کلی بیشترین تغییرات کاربری در حاشیه جنگل و حاشیه مرتع رخ داده است و هرچه از این حواشی فاصله گرفته شود از میزان تغییرات کاسته می شود. نتایج این پژوهش می تواند در برنامه ریزی های آتی منطقه که با تغییرات کاربری / پوشش مرتبط است مد نظر قرار گیرد.