بررسی ساختار روایت در رویت های ساختار شکنانه روزبهان بقلی

این مقاله به بررسی ساختار و عناصر روایت های روزبهان در کتاب کشف الاسرار می پردازد. درون مایه اصلی این گزارش ها شرح مکاشفه ها و دیدارهای روزبهان با خداست که ساختاری حکایت گونه دارند و در الگوی داستان های فراواقعی روایت می شوند. در این پژوهش افزون بر بررسی سابقه موضوع «رویت» و «شطح» به خاستگاه ناخودآگاه (کهن الگویی) این روایت ها و عناصر موجود در روایت ها که متناسب با خاستگاه آن هاست پرداخته می شود؛ عناصری چون: ابهام زمانی و مکانی، وجود راوی ابرقهرمان، داشتن الگوی سفر و جست وجو، وجود راهنما، استفاده از نماد، گنگی زبان و تصاویر، توجه به عنصر جمال و زیبایی که همگی با حالات ناآگاهی و ضمیر ناخودآگاه راوی تناسب دارند. همچنین در این روایت ها سیر تحول و دگردیسی واژگان از حالت حماسی، ادبی و زمینی به واژگان عرفانی و آسمانی به خوبی با نمونه ها نشان داده می شود.