تبیین ارتباط استرس روانی- اجتماعی و عملکرد شغلی در صنعت بانکداری بر پایه یک مدل تلفیقی

مطالعه حاضر یک مدل تلفیقی که اثرات حیطه های مختلف استرس روانی- اجتماعی بر عملکرد شغلی را در بین کارکنان بانک مدل سازی می کند ارائه می کند. براساس این مدل، روابط علی بین متغیرها و اثرات مستقیم و غیر مستقیم عوامل ایجاد کننده استرس شغلی و حیطه های مختلف آن بر روی عملکرد شغلی در بین کارکنان بخش بانکی قابل بررسی می باشد.
مدل تلفیقی مطالعه حاضر براساس تلفیق مدل و تحقیقات پیشین ارائه شد. به منظور تست مدل ارائه شده، داده ها از بین کارکنان بخش بانکی گرد آوری شدند. ابزار مورد استفاده برای گردآوری داده های پرسشنامه عمومی نوردیک و پرسشنامه بهره وری نیروی انسانی بود. آزمون T-test و ضریب همبستگی به منظور بررسی چگونگی ارتباط بین متغیر ها و آنالیز رگرسیونی به روش پیشرو به منظور بررسی مدل های مسیری مختلف و چگونگی نیکویی برازش آنها مورد استفاده قرار گرفت. سطح آلفای کمتر از 05/0 معنی داری در نظر گرفته شد.
نتایج مطالعه نشان داد که رابطه مثبت و مستقیم بین متغیر های «استرس در حیطه سازمانی- اجتماعی» و «استرس در حیطه وظیفه» با استرس ادراکی کارکنان وجود داشت. همچنین رابطه منفی و غیرمستقیم مقیاس های «فرهنگ سازمانی» و «سبک رهبری» حیطه سازمانی- اجتماعی با عملکرد شغلی بدست آمد.
با استفاده از مدل تلفیقی ارائه شده میتوان در جمعیت های مشابه و دارای ویژگی جمعیت شناختی یکسان نتایج دقیق تری از ارتباط بین استرس زای روانی- اجتماعی و عملکرد شغلی را بدست آورد.