تمهیدات کاهش آسیب پذیری فضاهای دانشگاهی در برابر زلزله و آتش سوزی: پیشنهاد هایی برای دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی

فضاهای آموزشی با توجه به تعداد بالای کاربران، قدمت زیاد و ناپایداری سازه ای، از آسیب پذیری بالایی در برابر زلزله و آتش سوزی برخوردار است. در میان فضاهای آموزشی، دانشگاه ها به دلیل وجود تعداد بالای کاربران و همچنین اسناد و مطالعات منحصر به فرد در هنگام مواجهه با خطر در معرض آسیب های مهمی قرار دارد. نابسامانی غیر سازه ای و نیز کمبود آگاهی اساتید، دانشجویان و کارکنان دانشگاه ها از شرایط بحرانی و نحوه واکنش صحیح در برابر بحران، از دیگر عواملی هستند که نشان از اهمیت موضوع دارند. در این پژوهش به منظور تقلیل آسیب پذیری در برابر خطر زلزله و آتش سوزی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی به عنوان نمونه موردی انتخاب شده است.
در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی و به کارگیری روش های آمار توصیفی و استنباطی، همچنین با استناد بر چارچوب های نظری مدیریت بحران، به شناخت آسیب پذیری لرزه ای و خطرپذیری حریق موجود در دانشکده در ابعاد سازمانی، تشکیلاتی و غیرسازه ای پرداخته شده است.
بر اساس یافته های حاصل از مشاهدات، پرسش نامه ها و مصاحبه ها، سیستم فرماندهی سانحه طراحی شد و تمهیداتی جهت کاهش خطر در ابعاد تشکیلاتی و غیر سازه ای؛ و نیز پیشنهاداتی برای آمادگی در مقابل سانحه ارائه شد.
از نتایج این پژوهش چنین بر می آمد که اقداماتی مانند آموزش های نظری و عملی در قالب برگزاری مانورها و کلاس های آموزشی، تهیه چارت سازمانی سامانه فرماندهی سانحه، تهیه نقشه های تخلیه اضطراری و نصب آن در دانشکده و راهکارهایی جهت کاهش آسیب پذیری غیر سازه ای، به کاهش آسیب پذیری فضاهای دانشگاهی منجر خواهدشد.