تاثیر پیش آماده سازی فعالیت ورزشی بر میزان اینترلوکین 6 و 10 بافت قلبی در موش های مبتلا به سرطان پستان

خطر مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی عروقی در زنان دارای سرطان پستان بیشتر است. تمرینات ورزشی هوازی در پیشگیری و مرگ ناشی از این بیماری ها و همچنین پیشگیری و درمان سرطان پستان موثر است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات پیش آماده سازی ورزشی بر میزان اینترلوکین 6 (IL-6) و 10(IL-10) بافت قلبی در موش های مبتلا به سرطان پستان انجام گرفت.
مطالعه حاضر بر روی 56 سر موش ماده نژاد بالب سی (5-4 هفته ای) با میانگین وزنی 20-15 گرم انجام شد که به صورت تصادفی به دو گروه فعال و غیر فعال تقسیم شدند. گروه فعال به مدت 4 هفته، هفته ای 3 روز و روزانه 30 دقیقه در مخزن آب شنا کردند. پس از 4 هفته، یک میلیون سلول توموری به آنها تزریق گردید. هر دو گروه به طور جداگانه به چهار زیرگروه الف) ادامه تمرین، ب) قطع تمرین، ج) شیمی درمانی با دوکسوروبیسین و د) تمرین - دوکسوروبیسین تقسیم شدند. در نهایت میزان IL-6 و IL-10 بافت قلب، به عنوان شاخص های التهابی و ضدالتهابی تعیین شدند.
در زیر گروه های الف و ب (بدون شیمی درمانی) میزان IL-10 در گروه فعال نسبت به گروه غیر فعال افزایش معناداری داشت، در حالی که این تفاوت بین دو گروه در زیرگروه های ج و د (شیمی درمانی) وجود نداشت. در عین حال در گروه تمرین و شیمی درمانی، علیرغم معنادار نشدن، افزایش بیشتری نسبت به گروه شیمی درمانی تنها، مشاهده شد. کاهش معنادار میزان
IL-6 در گروه فعال نسبت به گروه غیر فعال (در هر چهار گروه) مشاهده شد.
8 هفته تمرین شنای استقامتی قبل از ابتلاء به سرطان پستان با افزایش میزان IL-10 و کاهش میزان IL-6 در بافت قلب، موجب کاهش عوارض التهابی موثر بر سرطان در موش های مبتلا به سرطان پستان خواهد شد.