تاثیر گرمای موضعی بر شدت درد ناشی از برقراری مسیر وریدی در بیماران دارای اضافه وزن

درد شایع ترین واکنش بیمار حین رگ گیری می باشد، برخی مطالعات اثر گرمای موضعی بر آن را نشان داده اند اما این اثر در بیماران دارای اضافه وزن که بافت چربی بیشتری دارند بررسی نشده است، لذا این پژوهش باهدف تعیین تاثیر گرمای موضعی بر شدت درد ناشی از برقراری مسیر وریدی در بیماران دارای اضافه وزن انجام شد.
این کار آزمایی بالینی تصادفی غیر کور شده بر روی 70 بیمار دارای اضافه وزن با سن 60-18 سال بستری در بخش های داخلی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد که معیارهای ورود به مطالعه ازجمله نیاز به رگ گیری را داشتند در دو گروه مساوی مداخله و شاهد انجام شد. برای گروه مداخله 10 دقیقه قبل از رگ گیری، گرمای موضعی خشک 39.5 درجه در محل رگ گیری اعمال شد، گروه شاهد با شرایط کاملا مشابه اما بدون گرمای موضعی رگ گیری شدند. شدت درد ناشی از برقراری مسیر وریدی با مقیاس دیداری سنجش شدت (VAS) در دو گروه اندازه گیری و با آزمون تی مستقل مقایسه شد.
میانگین شدت درد ناشی از برقراری مسیر وریدی در دو گروه مداخله و شاهد به ترتیب 1.4±4.2 و 2.0±5.2 نمره بود که تفاوت آماری معنی دار داشت (p=0.014).
بکار بردن گرمای موضعی قبل از رگ گیری بیماران دارای اضافه وزن می تواند شدت درد ناشی برقراری مسیر وریدی را در این بیماران کاهش دهد.