تاثیر هورمون رشد بر رشد فیزیکی و علایم بالینی کودکان مبتلا به بیماری سیستیک فیبروزیس

تاخیر رشد یک یافته شایع در بیماران مبتلا به فیبروز کیستیک (CF) می باشد. هورمون رشد نوترکیب انسانی (rhGH) نتایج امیدوار کننده ای در بهبود وزن، قد و وضعیت بالینی بیماران CF نشان داده است. هدف این مطالعه بررسی کارآیی هورمون رشد بر روی رشد فیزیکی، وضعیت بالینی و عملکرد ریوی در بیماران CF می باشد.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 34 کودک مبتلا به CF (میانگین سنی 11/31±05/62 ماه) انتخاب شدند. بیماران 6 ماه پیگیری شدند و سپس تحت درمان با هورمون رشد با دوز mg/kg/week 35/0 به مدت شش ماه بعدی قرار گرفتند. ارزیابی ها شامل قد، وزن، اهنگ رشد، عملکرد ریوی، تعداد دفعات بستری بیمارستانی، دریافت آنتی بیوتیک و اندازه گیری سطح سرمی فاکتور رشد شبه انسولین-1(IgF1) در هر مرحله بود.
اهنگ رشد، سطح سرمی IgF1 ، تعداد دفعات بستری و دریافت آنتی بیوتیک بطور بارزی بعد از درمان با هورمون رشد بهبود یافته بود. در ارزیابی عملکرد ریوی شامل ظرفیت حیاتی (FVC) و حجم بازدمی ریه در ثانیه اول (FEV1) هیچ تفاوت بارزی بین قبل و بعد درمان با هورمون رشد دیده نشد.
این مطالعه نشان داد که هورمون رشد بر روی رشد فیزیکی و وضعیت بالینی بیماران مبتلا به CF تاثیر مثبتی دارد ولی بر روی عملکرد ریوی موثر نمی باشد.