بررسی شیوع جهش 4G/5G در ژنPlasminogen Activator Inhibitor Type-1(PAI-1) در زنان ایرانی مبتلا به بارداری خارج رحمی
بارداری خارج رحمی نوعی حاملگی است که در آن، لانه گزینی تخم، خارج از محدوده ی رحم اتفاق می افتد. یکی از مهم ترین مشکلات این بیماری خون ریزی است. از طرفی ژن فعال کننده ی مهارکننده پلاسمینوژن نوع1(PAI-1)، یکی از فاکتورهای دخیل در بارداری های ناموفق شناخته شده و پلی مورفیسم 4G/5G شایع ترین تغییر این ژن می باشد. بنابراین بررسی شیوع این تغییر در این ژن در زنان مبتلا به بارداری خارج رحمی دارای اهمیت است.
مواد و روش ها: در این مطالعه به روش مورد-شاهدی، 100 زن ایرانی مبتلا به بارداری خارج رحمی و 101 زن ایرانی سالم با بارداری موفق انتخاب شدند. پس از نمونه گیری خون، پلی مورفیسم 4G/5G با روش ARMS-PCR بررسی شد و داده ها با تحلیل های آماری مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: در این مطالعه آلل 4G با فراوانی 70.79 درصد و آلل 5G با فراوانی 63.5 درصد، بیشترین فراوانی را به ترتیب در گروه کنترل و بیمار داشتند. ژنوتایپ 4G/4G و 4G/5G در گروه کنترل و ژنوتایپ 4G/5G و 5G/5G در گروه بیمار بیشترین فراوانی را دارا هستند. با استفاده از آزمون آرمیتاژ مشخص شد که مقدار p معنادار بوده که نشان هنده این است که آلل 4G)0.262 ; OR= 10-e 1.524(p= اثر کاهشی و آلل 5G)3.822 ; OR= 10-e 1.524(p= اثر افزایشی بر بیماری بارداری خارج رحمی دارد.
بر طبق یافته ها، آلل 5G و ژنوتایپ های 4G/5G و 5G/5G، اثر افزایشی و آلل 4Gو ژنوتایپ 4G/4G اثر کاهشی بر این بیماری دارد. در نتیجه در این مطالعه می توانیم آلل 5G را به عنوان ریسک فاکتور در بیماری بارداری خارج رحمی در نظر بگیریم.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.