بررسی رابطه میان فرسودگی تحصیلی و هوش هیجانی در دانشجویان زبان انگلیسی در ایران به روش پژوهش ترکیبی

از آنجایی که فرسودگی در حوزه آموزش همواره مورد توجه بوده است، بررسی آن درمیان دانشجویان زبان انگلیسی و ارتباط آن با دیگر متغیرها، نظیر هوش هیجانی که شاید به کاهش منشا آن کمک کند، از اهمیت برخوردار است. بدین جهت، تحقیق حاضر برای بررسی اهداف زیر طراحی شد: (الف) تعیین میزان فرسودگی تحصیلی و هوش هیجانی در میان دانشجویان زبان انگلیسی؛ (ب) بررسی رابطه میان فرسودگی تحصیلی و هوش هیجانی دانشجویان زبان؛ (ج) بررسی میزانی که هوش هیجانی می تواند فرسودگی تحصیلی را پیش بینی کند. به همین منظور، 100 دانشجوی زبان انگلیسی که به روش نمونه گیری آسان از دانشگاه های شهرکرد و شهید چمران اهواز انتخاب شده بودند، در این تحقیق شرکت کردند و به پرسشنامه های «فرسودگی تحصیلی ماسلاچ-نسخه دانشجویان » و «سیاهه ضریب هوش هیجانی بارون» پاسخ دادند. به منظور سه سویه سازی داده ها، با 20 نفر از این دانشجویان مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. تحلیل داده ها نشان داد که دانشجویان زبان انگلیسی میزان فرسودگی تحصیلی پایینی داشتند و از هوش درون فردی بالایی برخوردار بودند. داده های به دست آمده از مصاحبه، ضمن تبیین نتایج کمی، نیز عوامل شخصی و سازمانی موثر در میزان فرسودگی تحصیلی دانشجویان زبان انگلیسی را مشخص نمود. همچنین، تحلیل رگرسیون چندگانه و همبستگی دوگانه، رابطه منفی میان هوش هیجانی و دو بعد فرسودگی (خستگی تحصیلی و بی علاقگی تحصیلی) و رابطه مثبت میان هوش هیجانی و کارآمدی تحصیلی را نشان داد. علاوه براین، هوش درون فردی، خلق و خوی کلی و سازگاری جزءبخش های هوش هیجانی بودند که توانستند پیش بینی کننده بهتر فرسودگی تحصیلی باشند. نتایج این تحقیق دستاوردهایی برای مدرسان زبان در جهت کاهش میزان فرسودگی دانشجویان دربردارد.