ارزیابی تفاوت های جنسی از نظر سطوح فاجعه پنداری درد در بین والدین کودکان مبتلا به سردرد

یکی از عواملی که در روابط بین فردی و بستر روانی- اجتماعی کودک و والدین در حوزه درد مزمن، دارای اهمیت است، الگوی تفکر فاجعه پندار است. هدف این پژوهش بررسی تفاوت های وابسته به جنس در میزان فاجعه پنداری مادران و پدران با کنترل اثر شدت سردرد کودکان بود.
طرح پژوهش حاضر از نوع توصیفی علی مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل تمامی والدین کودکان مبتلا به سردرد شهر تهران در سال 1395 بود. در این مطالعه 210 مادر و پدر (117 مادر و 93 پدر) دارای فرزند مبتلا به سردرد مزمن، پرسشنامه فاجعه پنداری درد- نسخه والدین (گوبرت و همکاران، 2006) را تکمیل کردند و بوسیله مقیاس درجه بندی عددی، شدت سردرد کودک خود در سه ماهه قبل از پژوهش را گزارش کردند. تحلیل داده ها با استفاده از روش های تی مستقل، تحلیل واریانس چندمتغیره و یک متغیره و همیچنین تحلیل کوواریانس انجام شد.
یافته ها حاکی از آن بود که مادران نسبت به پدران فاجعه پندارتر بودند (018/0=p). تحلیل واریانس چندمتغیره تفاوت معنادرای را از لحاظ جنسیت والدین در خرده مقیاس های نشخوار و بزرگ نمایی/درماندگی نشان نداد؛ اما تحلیل واریانس یک متغیره نشان داد که مادران و پدران در خرده مقیاس بزرگ انگاری/درماندگی تفاوت معناداری با یکدیگر داشتند (021/0 = p ). با کنترل اثر شدت سردرد، همچنان از لحاظ جنسیت تفاوت قابل ملاحظه ای در متغیر فاجعه پنداری بین مادران و پدران مشاهده شد (037/0= p).
نتایج این پژوهش نشان داد که تفاوت مادران در فاجعه پنداری نسبت به پدران می تواند دارای عللی به غیر از شدت درد کودک باشد.