بررسی رابطه نارسایی در انسجام خانواده با شیوع خستگی فیزیکی و روانی در میان اعضای خانواده های نیروی انتظامی استان یزد

خستگی فیزیکی و روانی علاوه بر تضعیف عملکرد و وظایف شغلی کارکنان، منجر به هزینه های اقتصادی بسیار بالا برای فرد و سازمان و نیز ایجاد شرایط پزشکی مزمن می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه میان نارسایی در انسجام خانواده و شیوع خستگی فیزیکی و روانی اعضای خانواده انجام شد.
پژوهش حاضر در قالب یک طرح توصیفی و پیمایشی و در سال 1393 انجام شد. داده های مطالعه از 100 خانواده (100 مرد و 100 زن) نیروی انتظامی استان یزد که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایانتخاب شده بودند گردآوری شدند. ابزار اندازه گیری عبارت بودند از مقیاس خستگی (FS)، و پرسشنامه ارزیابی انسجام خانواده (FCES). برای آزمون تفاوت میان خانواده های با سطوح چهارگانه انسجام از روش تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) استفاده شد.
نرخ شیوع نارسایی در انسجام خانواده ها در میان خانواده های کارکنان نیروی انتظامی استان یزد، 32 درصد، و شیوع خستگی کلی (فیزیکی و روانی) در میان خانواده ها، 42 درصد بوده است. تفاوت معناداری میان خانواده های با 4 سطح مختلف انسجام شامل: بی اعتنا، جدا، وابسته و اختلاط از نظر میزان خستگی کلی (01/0>P)، خستگی فیزیکی (01/0>P) و خستگی روانی (01/0>P) مشاهده شد. بنابراین، رابطه میان نارسایی در انسجام خانواده و شیوع خستگی تایید شد.
نارسایی در انسجام خانواده، یکی از عوامل خطر شیوع خستگی در میان اعضای خانواده ها می باشد. افراد با سطوح مختلف انسجام خانواده از میزان خستگی فیزیکی و روانی تجربه شده متفاوتی برخوردار بودند. لذا، مداخله های اجتماعی و رفتاری برای تقویت انسجام خانواده کارکنان نیروی انتظامی ضروری به نظر می رسد.