مقایسه راهبردهای تنظیم هیجان، تجارب عاطفی و دوسوگرایی ابراز هیجان در سربازان با تلاش-های خودکشی و عادی

خودکشی در بین سربازان به علت ماهیت استرس زای محیط های نظامی می تواند افزایش یابد. هدف پژوهش حاضر تعیین و مقایسه تنظیم هیجان، عواطف مثبت و منفی و دوسوگرایی هیجانی در سربازان با تلاش های خودکشی و سربازان عادی بود.
روش پژوهش پس رویدادی و جامعه آماری شامل سربازان با تلاش های خودکشی در نیروی زمینی ارتش در همدان در سال 1394 بود. 20 نفر با کسب رضایت آگاهانه و به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با 20 نفر از سربازان عادی در همان محیط نظامی همتا سازی شد. به منظور گردآوری داده های پژوهش، پرسشنامه راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان، فهرست عواطف مثبت و منفی و پرسشنامه دوسوگرایی ابراز هیجان بین شرکت کنندگان توزیع و داده ها به روش شاخص های توصیفی و تحلیل واریانس تک متغیره تحلیل شد.
نتایج نشان داد که راهبردهای تنظیم هیجان و سطوح عواطف مثبت و منفی سربازان با تلاش های خودکشی و سربازان عادی اختلاف معنی داری دارد. سربازان با تلاش های خودکشی نسبت به سربازان عادی سطح بالایی از عاطفه منفی و سطوح پایین عاطفه مثبت را داشتند و بیشتر راهبرد تنظیم هیجانی ملامت دیگران را تجربه کرده بودند.
به نظر می رسد سطوح عاطفه و تنظیم هیجانی نامناسب می تواند زمینه ساز رفتار خودکشی را فراهم و خود خودکشی زمینه آسیب های بیشتر را ایجاد کند، لذا نیازمند است که در جهت کاهش آسیب های روانی و آموزش تنظیم هیجانی مطلوب مداخلات لازم در سربازان صورت گیرد.