ساخت و ارزیابی سمیت نانوذرات سیلیکا به عنوان حامل کلرپایریفوس برای کنترل سوسک کشیش و شپشه آرد

در این مطالعه، نانوذرات سیلیکا به روش سل-ژل تهیه شد. کلرپایریفوس (8/40% امولسیون) در نانوذرات سیلیکا با روش غوطه وری بارگذاری شد. سطح ویژه ذرات (SBET) نانوسیلیکا توسط BET اندازه گیری و 24/102 متر مربع بر گرم گزارش شد. کارایی بارگذاری کلروپایریفوس بارگذاری شده با نانوسیلیکا توسط دستگاه اسپکتروفتومتر ماورای بنفش- نور مرئی اندازه گیری و 79/86 درصد به دست آمد. با توجه به نتایج FT-IR، خواص کلرپایریفوس پس از بارگذاری در نانوذرات به دلیل فرایند جذب فیزیکی حشره کش در منافذ، تغییر نکرد. دوام سمیت نانوسیلیکای بارگذاری شده با کلروپایریفوس روی دو گونه از حشرات آفت انباری، سوسک کشیشRhyzopertha dominica F. و شپشه آرد، Tribolium confusum Jacquelin du Val. در سطح های پتری دیش، استیل گالوانیزه، موزاییک و بتن مورد بررسی قرار گرفت. دوام سمیت 7، 15، 30، 45 و 60 روز بعد از تیمار بررسی شد و در هر فاصله زمانی مربوط به آزمایش دوام، تلفات بعد از گذشت 6، 24، 48 و 72 ساعت پس از قرار گرفتن حشرات در معرض نانوسیلیکا شمارش شد. تلفات با افزایش غلظت و زمان در معرض قرارگیری در هر غلظت افزایش یافت. با توجه به نتایج به دست آمده کلروپایریفوس بارگذاری شده با نانوسیلیکا علیه هر دو حشره مورد آزمایش موثر بود، اما سمیت آن بسته به نوع مواد سطح متفاوت بود. کلروپایریفوس بارگذاری شده با نانوسیلیکا در پتری دیش باعث حفاظت طولانی مدت علیه سوسک های مورد مطالعه شدند؛ در صورتی که مدت زمان حفاظت در بتن و پس از آن در سطح موزاییک کوتاهتر بود. به عنوان مثال، درصد تلفات سوسک کشیش، 24 ساعت پس از در معرض قرارگیری حشرات در سطح های پتری دیش، استیل گالوانیزه، موزاییک و بتن، 60 روز پس از تیمار با غلظت 2/0 میلی گرم بر سانتی متر مربع به ترتیب 100، 8/82، 40، و 4/1 درصد بود؛ در صورتی که تلفات برای شپشه آرد 100، 1/97، 20، و 5/18 درصد بود.