اعتماد بین فردی در شبکه های اجتماعی علمی پیوسته: بعد عوامل و بعد نتایج

هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل ایجادکننده اعتماد بین فردی و نتایج حاصل از وجود اعتماد در شبکه های اجتماعی علمی پیوسته می باشد.
روش پژوهش: پژوهش از حیث هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع پیمایشی و با روش نمونه گیری خوشه ایاست. جامعه پژوهش را کلیه پژوهشگران (اعضای هیات علمی) دو دانشگاه شیراز و خلیج فارس بوشهر تشکیل می دهند، که با توجه به جمعیت 900 نفری، بر مبنای جدول مورگان، 269 نفر به عنوان نمونه تعیین گردید. گردآوری داده ها بر مبنای پرسشنامه اعتماد بین فردی در شبکه های اجتماعی وو، چن و چانگ 2010 انجام گرفت.
از بین عوامل ایجادکننده اعتماد بین اعضا در شبکه های اجتماعی علمی پیوسته، عامل رضایت با مقدار اختلاف میانگین 2/27 و کسب نمره t، 6/53 بیشترین تاثیر را در ایجاد اعتماد دارد. ضریب همبستگی 798/0 به دست آمده بین دو متغیر تعهد و اعتماد و ضریب همبستگی 744/0 بدست آمده بین دو متغیر تعلق خاطر و اعتماد، نشان می دهد که دو متغیر تعهد و تعلق خاطر از نتایج وجود اعتماد در شبکه های اجتماعی علمی پیوسته می باشند.
با توجه به تاثیر بالای رضایت در ایجاد اعتماد بین اعضای شبکه های اجتماعی علمی پیوسته، می توان با فراهم آوردن زمینه های ایجاد رضایت اعضا، احساس رضایت اعضا از توانایی ها و قابلیت های شبکه های اجتماعی علمی پیوسته در ارائه اطلاعات مورد نیاز را بالا برد تا محققان به این باور برسند که این شبکه ها مکان مناسبی برای ارائه تجارب و دانش تخصصی می باشند. در نتیجه این باور، علاوه بر این که محققان به اعضای شبکه اعتماد کرده و به مبادله اطلاعات و دانش با آن ها و شرکت در فعالیت های مربوط به شبکه تمایل بیشتری از خود نشان خواهند داد، حیات این دسته از شبکه ها نیز حفظ خواهد شد و توسعه روزافزون این شاهراه های ارتباطی را به دنبال خواهد داشت.