تاثیر محلول پاشی اسید آسکوربیک بر ویژگی های کمی، کیفی و برخی تغییرپذیری های بیوشیمیایی برگ ذرت دانه ای در شرایط تنش کم آبی

به منظور ارزیابی تاثیر تنش کمبود آب و محلول پاشی اسید آسکوربیک، بر ویژگی های زراعی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ذرت آزمایشی در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین صورت پذیرفت. این تحقیق به صورت کرت های خرد شده(اسپیلیت پلات) در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. عامل آبیاری به عنوان عامل اصلی در چهار سطح )آبیاری بنا بر عرف منطقه، قطع آبیاری در مرحله هشت برگی، قطع آبیاری در مرحله ظهور کاکل و قطع آبیاری در مراحل هشت برگی و ظهور کاکل در بلال به طور توام) و عامل فرعی شامل محلول پاشی اسید آسکوربیک در سه سطح (محلول پاشی با آب خالص، محلول پاشی با غلظت 50 قسمت در میلیون(پی پی ام) ومحلول پاشی با غلظت 100 قسمت در میلیون) در نظر گرفته شد. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان داد که قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد ذرت سبب کاهش معنی داری در عملکرد دانه و عملکرد زیست توده (بیوماس)، شاخص برداشت، درصد روغن و پروتئین دانه، عملکرد روغن و پروتئین دانه و محتوای سبزینه (کلروفیل) برگ و افزایش میزان پرولین و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز شد. محلول پاشی با اسید آسکوربیک توانست از کاهش عملکرد کمی و کیفی و محتوای سبزینه برگ و همچنین افزایش میزان پرولین و فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز جلوگیری کند. به طورکلی با توجه به بهبود کمی و کیفی صفات مورد بررسی می توان نتیجه گرفت که کاربرد اسید آسکوربیک با از بین بردن رادیکال های آزاد سبب کاهش فعالیت آنزیم های پاداکسنده (آنتی اکسیدانت) و تجمع پرولین شده و به طور غیرمستقیم با بهبود شرایط رشد سبب افزایش عملکرد و کیفیت دانه ذرت می شود.