مقایسه سطح تظاهر ژن های موثر در زیست ساخت آلکالوئیدهای بنزیل ایزوکوئینولین با عامل های رونویسی WRKY و bZIP در مراحل مختلف نموی گیاه خشخاش افیونی

در این پژوهش ارتباط میان میزان رونویسی دو عامل رونویسی فرضی (WRKY و bZIP) و ژن های TYDC، BBE، SAT، COR، T6ODM، CODM، SODM، DBOX، NOS دخیل در زیست ساخت (بیوسنتز) آلکالوئیدهای بنزیل ایزوکوئینولین در گیاه خشخاش افیونی (Papaver somniferum) بررسی شد. نمونه برداری از گیاهان در پنج مرحله نموی شامل وردمانی (رزت)، ظهور جوانه گل، جوانه پاندولی، گلدهی و تیغ زنی بالغ انجام شد. قسمت های مورد بررسی شامل ریشه، قسمت پایین ساقه، برگ، بالای ساقه، کپسول و محتویات درون کپسول بودند. نتایج نشان داد، درجه های بالایی از هماهنگی میان میزان رونویسی عامل رونویسی WRKY و ژن های دخیل در زیست ساخت آلکالوئیدهای بنزیل ایزوکوئینولین وجود داشت. بیشترین میزان هماهنگی میان میزان رونویسی عامل رونویسی WRKY و ژن TYDC مشاهده شد. با توجه به اینکه ژن TYDC از نخستین ژن های دخیل در مسیر زیست ساختی آلکالوئیدهای بنزیل ایزوکوئینولین است به نظر می رسد که این عامل رونویسی از راه تاثیر بر میزان رونویسی این ژن همه مسیر را تحت تاثیر خود قرار دهد. به طور شگفت انگیزی هماهنگی بالایی نیز میان میزان رونویسی عامل رونویسی bZIP و برخی از ژن های مورد بررسی در این پژوهش مشاهده شد. ازآنجاکه تنظیم زیست ساخت متابولیت های ثانویه و دفاع در برابر بیمارگر به ترتیب از نقش های یادشده در مورد عامل های رونویسی WRKY و bZIP هستند و تولید آلکالوئیدهای بنزیل ایزوکوئینولین با دفاع در برابر بیمارگر و جلوگیری از آسیب رسانی اشعه UV مرتبط دانسته شده است می توان انتظار داشت که به احتمال میان میزان رونویسی این عامل های رونویسی و ژن های دخیل در زیست ساخت آلکالوئیدهای بنزیل ایزوکوئینولین ارتباط نزدیکی وجود داشته باشد.