هیپرویتامینوز D3 در جوجه های گوشتی: روش هیستوپاتولوژی، ایمونومدولاتوری و ایمونوهیستوشیمی

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات سمی دوزهای بالاتر (1,00,000 IU یعنی 5/2 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن) ویتامین D3، همزمان با اندوتوکسین های باکتریایی (لیپوپلی ساکارید: LPS) انجام گرفت تا پتانسیل تعدیل کنندگی سیستم ایمنی یا ایمونومدولاتوری ویتامین D3 در جوجه های گوشتی IBL-80 مورد مطالعه قرار گیرد. جوجه ها به 4 گروه [گروه I (NSS)، گروه II (LPS)، گروه III (Vit. D3 + NSS) و گروه IV (Vit. D3 + LPS)] شامل 8 جوجه در هر گروه تقسیم شدند، بر این اساس به مدت 21 روز درمان شدند. پرندگان تحت مشاهده نزدیک از نظر علایم و نشانه های مشخص بیماری نگهداری شدند. از لحاظ بالینی، جوجه های درمان شده با ویتامین D3 بی حال و نامتمایل به غذا بودند و پر نوشی، پر ادراری، مدفوع آبکی، سفتی اندام های حرکتی، کم آبی شدید، ضعف و لاغری پیشرونده قابل توجهی را نشان دادند. از نظر ظاهری، استخوان ها نرم بودند در حالی که اغلب ارگان ها پر خونی و خونریزی در اندام های احشایی را تایید کردند. از نظر هیستوپاتولوژی، اپی تلیوم توبول های کلیوی نکروز انعقادی و کلسیفیکاسیون متاستاتیک را نشان دادند. پارانشیم ریه و برونش ها خونریزی، پر خونی همراه با نفوذ منتشر سلول های هتروفیل در دیواره بین آلوئولی و نفوذ هتروفیل ها در آلوئول ها همراه با مایع پروتئینی در جوجه های درمان شده با LPS گروه درمان را نشان دادند که فعالیت ایمونومدولاتوری ویتامین D3 را نشان می دهد. جوجه های درمان شده با ویتامین D3 بیان قوی کالبیندین D28k در روده و کلیه اما بیان ضعیف آن در ریه را نشان دادند که می تواند مربوط به نفروکلسینوز مشاهده شده در کلیه و به واسطه نقش آن در همئوستاز کلسیم سلولی باشد.