مقایسه تست های تشخیصی برای شناسایی بروسلوز گاوی در موارد طبیعی سقط

تشخیص سریع و دقیق موارد طبیعی سقط گاوی ناشی از بروسلا آبورتوس مستلزم استفاده از حساس ترین و قابل اعتمادترین روش های تشخیصی است. در مطالعه حاضر، جداسازی باکتری، تکنیک های سرولوژی، ظاهری، هیستوپاتولوژی، ایمونوهیستوشیمی و واکنش زنجیره ای پلیمراز استفاده شدند. مطالعات شیوع سرمی میزان 86/28% موارد مثبت را با استفاده از ELISA رقابتی نشان دادند. تغییرات هیستوپاتولوژی اغلب در جفت، ریه ها، کلیه، کبد و طحال جنین دیده شدند. رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی گونه های بروسلا به صورت رنگ قهوه ای گرانولر ریز داخل سیتوپلاسمی در تروفوبلاست های مقاطع جفت و در مقاطع کبد، ریه، کلیه و طحال مشهود بود. 28 نمونه از 103 نمونه (17 نمونه از محتویات معده، 3 نمونه از کوتیلدون های جفت، 2 نمونه از ترشحات واژن و 6 نمونه از بافت های جنینی) قطعه 193 جفت بازی اختصاصی جنس بروسلا را تولید کردند. علاوه بر این، پرایمرهای اختصاصی گونه یک قطعه 498 جفت باز را تکثیر کردند که با بروسلا آبورتوس مطابقت داشت. مقایسه تست های تشخیصی تایید کرد که واکنش زنجیره ای پلیمراز و IHC تست قابل اعتمادی برای تشخیص بروسلوز گاوی در بافت جنین سقط شده و کوتیلدون های جفت فراهم کردند، در حالی که سرولوژی مهمترین روش برای ردیابی حیوانات بروسلا مثبت در یک گله است.