الگوی ساختاری رابطه جامعه یادگیرنده حرفه ای و پایداری سازمانی با نقش واسطه ای هشیاری سازمانی: یک پژوهش آمیخته در نظام آموزش عالی

پژوهش با هدف شناسایی ارتباط جامعه یادگیرنده حرفه ای و پایداری سازمانی با نقش واسطه ای هشیاری سازمانی، پژوهشی آمیخته در نظام آموزش عالی، اکتشافی متوالی، و کاربردی می باشد. جامعه کیفی، خبرگان هیات علمی دانشکده های مدیریت دانشگاه های دولتی تهران، نمونه 14 خبره علم مدیریت با نمونه گیری گلوله برفی معین و اجرا با مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. جامعه کمی، اعضای هیات علمی گروه های مدیریت دانشکده های مدیریت دانشگاه های دولتی تهران (351 عضو)، نمونه 226 عضو هیات علمی با نمونه گیری خوشه ایدومرحله ای، به صورت در دسترس و اجرا با ابزارهای جامعه یادگیرنده حرفه ای، پایداری سازمانی و ابزار محقق ساخته هشیاری سازمانی در 94-1393 بود. روایی و پایایی ابزارهای پژوهش مطلوب بود. برای تحلیل متون جهت تدوین شاخص های هشیاری در بخش کیفی، از کدگذاری باز استفاده شد. روش های تحلیل آماری کمی، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و الگویابی معادلات ساختاری بود. الگویابی معادلات ساختاری شامل یک سازه مکنون مستقل جامعه یادگیرنده حرفه ای و دو سازه مکنون وابسته هشیاری سازمانی و پایداری سازمانی است. یافته ها حاکی از تاثیر معنادار و مستقیم جامعه یادگیرنده حرفه ای بر هشیاری سازمانی (75/0γ=) بر پایداری سازمانی (25/0γ=) و تاثیر معنادار و مستقیم هشیاری سازمانی بر پایداری سازمانی (68/0β=) است. نتایج بیانگر تاثیر مستقیم جامعه یادگیرنده حرفه ای با مضامین مسئولیت پذیری جمعی برای یادگیری، مشارکت با تمرکز بر یادگیری حرفه ای بر هشیاری سازمانی با مفاهیم سرعت عمل و چابکی، انعطاف پذیری، پاسخگویی، یادگیری مشروط و توسعه شناخت، اعتماد و گشاده رویی و بر پایداری سازمانی با مضامین حساسیت نسبت به عملکرد، دغدغه ذهنی با شکست، انعطاف پذیری، تخصص گرایی، عدم ساده سازی تفاسیر، نیز تاثیر مستقیم هشیاری سازمانی در شکل گیری پایداری سازمانی می باشد.