بررسی کیفیت شیمیایی آب شرب مصرفی دام و طیور در شهرستانهای مختلف استان اصفهان

جهت بررسی کیفیت شیمیایی آب شرب مصرفی دام و طیور در استان اصفهان، در تیر ماه سال 1393 از تعداد 114 حلقه چاه از شهرستان های مختلف استان اصفهان نمونه برداری شد. به طور متوسط غلظت مواد جامد محلول (TDS) در کل استان برابر با 1/876 میلی گرم در لیتر و متوسط هدایت الکتریکی (EC) آن 8/1373 میکروموس بر سانتیمتر بود که وضعیت مطلوبی را نشان داد. کمترین غلظت TDS و EC در آب شهرستان های سمیرم، فریدن و زرین شهر و بیشترین میزان آنها مربوط به شهرستان نائین بود (05/0>P). غلظت سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، سختی، سولفات، نیترات و نیتریت در آبهای استان پائین تر از حداکثر مقدار استاندارد بودند. سمیرم و نائین به ترتیب کمترین و بیشترین مقدار کلسیم، منیزیم و سختی آب را داشتند (05/0>P). غلظت نیترات در آب شهرستان نجف آباد از بقیه شهرستان ها بالاتر بود (05/0>P). سختی کل همبستگی مثبتی با غلظت کلسیم، منیزیم، نمک های سولفاته، TDS و EC آب داشت. میزان TDS و EC آب همبستگی بسیار بالای مثبتی با غلظت سدیم و نمک های سولفاته و همبستگی متوسطی با غلظت کلسیم و منیزیم آب داشتند. نتایج نشان داد که اختلاف زیادی بین مناطق مختلف استان اصفهان در کیفیت آب وجود داشته اما آبهای استان به طور میانگین کیفیت قابل قبولی جهت شرب دام و طیور دارند. شهرستان سمیرم و شهرستان نائین به ترتیب بهترین و نامناسب ترین کیفیت آب شرب دام و طیور را به خود اختصاص دادند. غلظت برخی مواد شیمیایی آب مانند TDS، EC، سدیم و سولفات باید همواره در این استان مورد آزمون واقع شود.