تاثیر برنامه درمانی مثبت نگر بر بهزیستی روانشناختی زنان دارای کودکان مبتلا به بیش فعالی - نقص توجه

این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی برنامه درمانی مثبت نگر بر بهزیستی روانشناختی زنان دارای کودکان مبتلا به بیش فعالی – نقص توجه انجام شد.
این مطالعه از نوع شبه آزمایشی و طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل 50 مادر دارای کودک مبتلا به بیش فعالی- نقص توجه در سال 95-94 بود. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری سهل الوصول استفاده شد. شرکت کنندگان به صورت کاملا تصادفی در دو گروه 25 نفره تقسیم شدند. این گروه ها به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش برنامه درمانی مثبت نگر و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. بسته درمانی مثبت نگر طی 6 جلسه آموزشی ارائه شد. قبل و بعد از اجرای آزمایش، همه شرکت کنندگان به پرسشنامه بهزیستی روانشناختی پاسخ دادند. سه ماه بعد از آزمایش یعنی در پیگیری، جهت بررسی ماندگاری اثرات برنامه، شرکت کنندگان به پرسشنامه پاسخ دادند. داده های به دست آمده از طریق آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرم افزار آماری SPSS18 تحلیل شدند.
نتایج این مطالعه نشان داد برنامه مثبت نگر منجر به تاثیر معناداری در همه 6 مولفه بهزیستی روانشناختی شد. لازم به ذکر است که همه نتایج در سطح (05/0>P) و درجات آزادی (48 و 2) معنادار بود و تاثیر آن طی سه ماهه پیگیری پابرجا ماند (05/0>P).
با توجه به نتایج به دست آمده برنامه درمانی مثبت نگر می تواند در کاهش مشکلات روانشناختی و ارتقای سطح زندگی موثر باشد. همچنین این برنامه در ترویج سلامت روان در میان مادران دارای کودکان مبتلا به مشکلات روانشناختی ازجمله بیش فعالی موثر است.