اثر مواد ضدیخ گلیسرول، اتیلن گلیکول و استامید بر میزان تفریخ جنین ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

در این تحقیق جنین ماهی کپور معمولی در دو مرحله تکوین جنینی شامل: روخزیدگی ناقص و ضربان قلب برای مدت 5 دقیقه در معرض آنزیم پروناز قرار گرفتند. سپس جنین های نفوذپذیر شده در مواد ضدیخ شامل: گلیسرول، اتیلن گلیکول و استامید در غلظت های 1، 2، 3 و 4 مولار به مدت 5 و 15 دقیقه غوطه ور شدند. پس از آن، جنین ها آبکشی شده و در داخل انکوباتورها ادامه روند تکوینی خود را طی کردند. بررسی سمیت مواد ضدیخ از طریق محاسبه درصد تفریخ صورت گرفت. نتایج نشان داد غلظت های 1 تا 4 مولار گلیسرول نسبت به غلظت های مشابه اتیلن گلیکول و استامید، سمیت کمتری برای جنین کپور معمولی در هر دو مرحله تکوین جنینی داشت و جنین توانست غلظت های مختلف این ماده را به خوبی تحمل کند. استامید بیشترین اثرات سمی را در جنین ماهی کپور معمولی بر جای گذاشت. با افزایش غلظت مواد ضدیخ، درصد تفریخ کاهش یافت، کاهش درصد تفریخ می تواند در اثر شوک اسمزی، عدم تعادل یونی و یا اثر سمیت مواد ضدیخ باشد. همچنین، افزایش زمان غوطه وری (از 5 به 15 دقیقه) سبب شد درصد تفریخ کاهش یابد. با پیشرفت روند تکوینی، حساسیت جنین ماهی کپور معمولی نسبت به مواد ضدیخ کاهش یافت.