تاثیر فعالیت بدنی بر تاب آوری، بهزیستی ذهنی و تعلق خاطر کاری کارکنان زن

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر فعالیت بدنی بر تاب آوری، بهزیستی ذهنی و تعلق خاطر کاری کارکنان زن دانشگاه آزاد اسلامی بود.
طرح این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی بود که همراه با مراحل پیش آزمون، پس آزمون و گروه شاهد انجام گرفت. جامعه آماری مطالعه را کلیه کارکنان زن دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند تهران تشکیل داد (94 نفر) که از میان آن ها، 72 نفر به صورت هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (36 نفر) و شاهد (36 نفر) قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسش نامه های تاب آوری Connor و Davidson (Connor-Davidson Resilience Scale یا CD-RISC)، تعلق خاطر کاری Schaufeli و Bakker و بهزیستی ذهنی Keyes و Magyar-Moe استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
تمرینات هوازی موجب افزایش معنی دار تاب آوری، بهزیستی ذهنی و تعلق خاطر کاری در شرکت کنندگان شد (05/0 > P). بر اساس یافته ها، شاخص های بهداشت روانی به یک اندازه تحت تاثیر تمرین قرار نمی گیرند. اندازه اثر در عامل تاب آوری، تعلق خاطر کاری و بهزیستی ذهنی به ترتیب 63/0، 49/0 و 09/0 به دست آمد.
توصیه می گردد مدیران جهت افزایش تاب آوری، بهزیستی ذهنی و تعلق خاطر کاری کارکنان خود، فرصت های مناسبی را برای شرکت کلیه آن ها در برنامه های فعالیت بدنی فراهم آورند تا بتوانند موثرتر از نیروهای انسانی خود در سازمان به صورت فعال و سالم بهره مند شوند.