بررسی کاربرد کود های بیولوژیک ازتوباکتر و آزوسپیریلوم به همراه کود دامی بر صفات زراعی ذرت دانه ای (Zea mays L.) رقم KSC647

کودهای زیستی حاوی تعداد کافی از یک یا چند گونه از ریزسازواره های مفید خاکزی هستند قادرند عناصر غذایی را از شکل بلااستفاده، بهشکل قابل استفاده، تبدیل کنند. بدین منظور جهت بررسی اثر کود دامی بههمراه تلقیح بذر با کود زیستی تثبیت کننده نیتروژن بر صفات زراعی ذرت دانهای رقم KSC647 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین اجرا شد. عوامل آزمایش شامل کود دامی: M1 استفاده 30 تن در هکتار کود دامی و M2 عدم مصرف کود دامی، عامل دیگر کود زیستی شامل سویه کود زیستی ازتوباکترchroococcum) (Azotobacter: (Az1) تلقیح بذر با کود زیستی ازتوباکتر و (Az0) عدم تلقیح بذر با کود زیستی ازتوباکتر و عامل سوم شامل سویه کود زیستی آزوسپیریلوم (Azosprillum brasilense): (As1)تلقیح بذر با کودزیستی آزوسپیریلوم و (As0) عدم تلقیح بذر با کود زیستی آزوسپیریلوم. نتایج نشان داد بیشترین مقدار عملکرد دانه (Kg.ha 3/12833)، عملکرد بیولوژیک (Kg.ha 8/29997) وزن هزار دانه (g 1/282) و تعداد دانه در بلال(N.o 3/495)، از تیمار مصرف توام کود دامی و تلقیح بذر با ازتوباکتر و آزوسپیریلوم حاصل شد. کمترین مقدار شاخص برداشت و درصد روغن دانه نیز از این تیمار بهدست آمد. بهنظر میرسد فراوانی نیتروژن حاصل از کود دامی در ابتدای رشد باعث بهبود رشد رویشی گردید و در اواسط رشد باکتری های تثبیت کننده نیتروژن توانستند نیتروژن خاک را تثبیت کند در اختیار گیاه قراردهند. همیاری این دو عامل باعث شد که نیتروژن مورد نیاز گیاه تا پایان رشد در اختیار گیاه قرار داشته باشد و بدین ترتیب بالاترین میزان عملکرد و اجزای عملکرد حاصل شود.