همدلی شناختی یا عاطفی در پرستاران شاغل در بخش های انکولوژی: یک مطالعه مقطعی

میزان و سبک همدلی مراقبین بهداشتی از جمله پرستاران با بیمار مبتلا به سرطان، مضمون مهمی است که امیدواری بیمار و خانواده او را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین میزان و نوع همدلی پرستاران شاغل در بخش های انکولوژی در ارتباط با بیماران بستری طراحی شد.
مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی با رویکرد مقطعی است. نمونه پژوهش شامل 181 نفر پرستار شاغل در بخش های انکولوژی، هماتولوژی و پیوند مغز استخوان هفت بیمارستان وابسته به سه دانشگاه علوم پزشکی در شهر تهران بودند. ابتدا فهرست اسامی کلیه پرستاران شاغل در بخش های نامبرده استخراج شد و پس از کسب مجوز از مسئولین بخش ها و توضیح درباره اهداف مطالعه، پرستارانی که مایل به شرکت در پژوهش بودند با توجه به معیارهای ورود به صورت غیر تصادفی وارد مطالعه شدند. گردآوری داده ها با استفاده از دو پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی-بالینی و شاخص واکنش بین فردی (IRI: Interpersonal Reactivity Index) از آبان تا بهمن سال 1395 انجام شد. روایی و پایایی پرسشنامه ها تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی انجام شد.
نتایج نشان داد که زنان، اکثریت پرستاران شاغل در بخش های انکولوژی را تشکیل می دادند (3/88 درصد). میانگین سنی پرستاران در این مطالعه 79/6 ± 92/34 سال بود. نمره همدلی پرستاران در زیرمقیاس «توجه همدلانه» در مقایسه با سایر زیرمقیاس های شاخص واکنش بین فردی بالاتر بود (8/5 ± 5/20). حدود 89 درصد از پرستاران، همدلی متوسط و بالاتر را در این زیر مقیاس گزارش کردند. اتخاذ دیدگاه از نظر رتبه، بعد از توجه همدلانه قرار گرفت. نتایج مدل های رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که پنج متغیر سن، وضعیت تاهل، شیفت کاری، نوع استخدام و دارا بودن فرزند، 26 درصد از تغییرات نمره همدلی مرتبط با «توجه همدلانه» را در پرستاران شاغل در بخش های انکولوژی پیش بینی کردند.
توجه همدلانه پرستاران نسبت به بیماران بستری به عنوان یکی از مولفه های عاطفی همدلی در مقایسه با همدلی شناختی برتری خود را نشان داد. می توان در راستای همدلی شناختی از زیرمقیاس اتخاذ دیدگاه به عنوان یک کانون قدرتمند برای برنامه ریزی مداخلات آموزشی و توانمند سازی پرستاران شاغل در بخش های انکولوژی استفاده کرد.