ارتباط متابولیت های خونی با وقوع اسیدوز با استفاده از خوراک پلت جو و گندم در گاو شیری

مشخص شده است که در زمان بروز اسیدوز با انتقال برخی متابولیت ها از شکمبه به خون، متابولیسم عمومی تغییر می-کند. اما چگونگی تغییر در سطح متابولیت های خونی و ارتباط آن با عملکرد دام روشن نیست. این مطالعه به منظور شناسایی مارکرهای با اندازه گیری آسان برای بروز اسیدوز، به بررسی ارتباط بین سطح متابولیت های خونی با میزان بروز اسیدوز و پی ایندهای آن پرداخته است.
روش ها و تعداد 9 راس گاو هلشتاین اواسط شیر دهی (دارای وزن بدن 6/55 ± 650 کیلوگرم) با میانگین روزهای شیر دهی 13 ± 102 روز و میانگین تولید شیر روزانه 26/6 ± 7/53 کیلوگرم، به صورت تصادفی در سه مربع لاتین 3 × 3 قرار گرفتند. گاوها در طول سه دوره 21 روزه یکی از سه جیره ای را دریافت می کردند که از نظر درجه القای اسیدوز متفاوت بودند. درجات مختلف القای اسیدوز به وسیله افزایش سهم مخلوط برابر دانه های جو و گندم پلت شده بدست می آمد که از 7/11، تا 3/23 و 0/35 درصد ماده خشک جیره جایگزین دانه ذرت می شدند. هر دوره از 14 روز عادت پذیری و 7 روز نمونه گیری تشکیل می شد. مقادیر pH و پروفایل اسیدهای چرب فرار شکمبه، مصرف خوراک، شاخص انتخاب، فعالیت جویدن، تولید شیر و کارای آن و طیف گسترده ای از متابولیت های خونی (در دو زمان قبل و 4 ساعت بعد از تغذیه وعده صبح) مورد اندازه گیری قرار گرفتند. درنهایت ضرایب همبستگی (27=n) معنی دار بین متابولیت های خونی و سایر متغیرهای ذکر شده مورد گزارش و بحث قرار گرفت.
نتایج این آزمایش حاکی از آن بود که سطح سرم آمیلوئید A خون در 4 ساعت بعد از تغذیه وعده صبح ارتباط معنی داری با pH شکمبه (45/0-=r) و غلظت کل اسیدهای چرب فرار (51/0=r) دارد. همچنین سطح آسپارتات آمینو ترانسفراز خون در قبل از تغذیه وعده صبح ارتباط معنی داری با مقادیر نسبی اسیدهای چرب فرار شکمبه داشت. این متابولیت همچنین همراه با آلکالین فسفاتاز در خون در 4 ساعت بعد از تغذیه ارتباط معنی داری با اکثر شاخص های فعالیت جویدن (57/0≥r≥38/0) و شاخص های مربوط به تولید چربی شیر (44/0-≥r≥61/0-) و کارایی خوراک (43/0=r) داشتند. در عوض سطح کلسترول در 4 ساعت بعد از تغذیه ارتباط معنی داری با اکثر شاخص های مصرف خوراک و تولید شیر و درصد پروتئین شیر داشت (77/0≥r≥57/0). همچنین سطح گلوکز خون در 4 ساعت بعد از تغذیه ارتباط با مصرف خوراک در زمان های اولیه روز داشت (55/0-=r). بعلاوه سطح آنتی اکسیدانت خون در قبل از تغذیه وعده صبح نیز با درصد پروتئین (55/0-=r)، تولید شیر (57/0=r) و کارایی خوراک (44/0=r) ارتباط داشت. اما روند مشخصی از ارتباط بین متابولیت های خونی با شاخص انتخاب مشخص نشد.
نتیجه گیری کلی: متابولیت های خونی ارتباط قابل توجهی با شاخص ها مربوط به بروز اسیدوز شکمبه ای داشتند و سطح آنزیم های کبدی آلکالین فسفاتاز و آسپارتات آمینو ترانسفراز می تواند در پیش بینی بروز اسیدوز و رخدادهای متعاقب کمک کننده باشد.