بررسی اثرات هیوسیامین روی استرس اکسیداتیو سلول های کبدی در موش صحرایی نر

افزایش تولید رادیکال های آزاد توسط دستگاه های درون زا و برون زا در بدن ما منجر به استرس های اکسیداتیو شده که به سلول های اندام های مختلف آسیب می رساند. هیوسیامین یک تروپان آلکالوئید مهم جداشده از برخی گونه های سولاناسه می باشد که به واسطه خواص ضد درد، ضدالتهاب، ضد تب و ضد تشنج، در پزشکی سنتی استفاده می شود. خاصیت آنتی اکسیدانی و آنتی گلایکیشنی تروپان آلکالوئیدها می تواند در مقابله با استرس اکسیداتیو نقش داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی اثر آنتی اکسیدانی و آنتی گلایکیشنی ترکیب هیوسیامین روی سلول های کبد موش های صحرایی نر است.
در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، سلول های کبد از موش نر Sprague-Dawley جدا گردیده، در شرایط استاندارد کشت داده شدند. غلظت های متعدد هیوسیامین (32-0 میکرومولار) روی سلول های کبدی اثر داده شد، سپس فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز، سوپر اکسید دیسمومتاز، کاتالاز و همچنین خنثی سازی DPPH و گلی اکسال به روش اسپکتروفتومتری بررسی شد. تغییرات در میزان مالون دی آلدئید (MDA) در سلول های کبدی به وسیله کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا اندازه گیری شد.
فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسمومتاز و کاتالاز به موازات افزایش غلظت هیوسیامین در سلول های کبدی افزایش یافت و تولید گونه های فعال اکسیژن را در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد. میزان فعالیت آنزیم های CAT، SOD و GPX در غلظت 8 میکرومولار هیوسیامین در مقایسه با گروه کنترل به صورت معنی داری افزایش یافت و به ترتیب 10/33 و 8/6 و 6/3 واحد آنزیم بود (0/05P<). همچنین استفاده از غلظت 4 میکرومولار هیوسیامین میزان MDA، گلی اکسال و میزان مهار DPPH را در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب 1/94، 2/26 و 2/33 برابر کاهش داده است (0/05P<).
نتایج ما نشان داد که هیوسیامین دارای فعالیت های آنتی اکسیدانی و آنتی گلایکیشنی قابل توجهی روی سلول های کبد موش صحرایی است. این ترکیب، سلول های کبد را در برابر اثرات مخرب رادیکال های آزاد حفاظت می کند. بررسی اثرات این ترکیب برای درمان بیماری های مرتبط با استرس اکسیداتیو در آینده مفید خواهد بود.