بررسی مضامین مقاومت و استعمارستیزی در اشعار مفدی زکریا و پابلو نرودا (بر پایه مدرسه تطبیقی اروپای شرقی «مکتب سلافیه»)

ادبیات مقاومت چهره ای انسانی و جهانی دارد. هر گاه در کشورهای اشغال شده، نسلی مبارز پدید می آید که برای رهایی سرزمین، فرهنگ و سنت های خود از چنگال تجاوزگران به پا می خیزد و قلم به دست می گیرد، ادبیات مقاومت متولد می شود. شاعر مقاومت الجزایر، «مفدی زکریا» و شاعر مقاومت شیلی «پابلو نرودا» همدوش با دیگر مردم سلاح قلم را علیه دشمن متجاوز به دست گرفتند و با آفرینش آثاری گران سنگ، شعله قیام و ایستادگی برابر دشمن را در قلب ملت خود افروختند. پژوهش حاضر می کوشد با تحلیل آثار شاعران یادشده همسانی ها یا تفاوت های شعر مقاومت و نیز اشکال استعمارستیزی الجزایر و شیلی را بر رسد تا گوشه هایی از زوایای ناشناخته میراث ادب پایداری را در این دو کشور روشن سازد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی و کتابخانه ای است. پس از بررسی دیوان اشعار دو شاعر مضامین مشترک فراوانی در زمینه استعمارستیزی به دست آمد که نشان می دهد با توجه به تاثیر شاخصه های اعتقادی و زیرساخت های فرهنگی و محیطی دو شاعر در مضامین شعری، در برخی موارد اشعار زکریا، غنای تصویری و حسی بیشتری دارد و در پاره ای از مضامین، شور حماسی بیان نرودا، برجسته تر و در برانگیختگی شور ملی کارآمدتر است.