ساخت و رواسازی ابزار ترکیبی آسایش روانی- اجتماعی

در رویکردهای متاخر به سلامت روان، نحوه حضور اجتماعی فرد نیز بخش لاینفک سلامت روان دانسته می شود. این در حالی است که غالب ابزارهای سنجش سلامت روان، تنها به ابعاد فردی سلامت روان نظیر وضع خلقی و اضطراب می پردازند و از سوی دیگر ابزارهایی هم که برای سنجش سلامت اجتماعی افراد تهیه شده اند، غالبا سایر ابعاد سلامت روان را نادیده می گذارند. هدف پژوهش حاضر ساخت ابزاری واحد برای سنجش هر دو بعد مهم سلامت روانی-اجتماعی است.
این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی بر روی 382 نفر از دانشجویان دانشگاه های تهران انجام شد. شرکت کنندگان با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای وارد مطالعه شده بودند. جهت جمع آوری داده ها از وارسی نامه اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس آسایش اجتماعی کیز و مقیاس سلامت روان SCL25 استفاده شد و سپس مجموعه سوالهای هر دو مقیاس بر روی هم مورد تحلیل عاملی اکتشافی قرار گرفت و ساختار عاملی پرسشنامه آسایش روانی-اجتماعی به دست آمد.
نتایج تحلیل اکتشافی مولفه های اصلی با چرخش ابلیمین نشان دادکه سازه آسایش روانی- اجتماعی از6 عامل تشکیل شده است. که بر روی هم 61 % از کل پراکنش (واریانس) آن را تبیین می کنند. همچنین پایایی کلی ابزار با 30 گویه پس از حذف 27 گویه نامناسب، برابر با 938/0 به دست آمد.
پرسشنامه آسایش روانی-اجتماعی با 6 عامل و 30 گویه، مقیاسی پایا و رواست که هر دو بعد فردی و اجتماعی از سلامت روان را می سنجد.