یادگیری تیمی اعضای هیئت علمی؛ یک گام به سمت دانشگاه های یادگیرنده

امروزه یادگیری تیمی یک راه حل مناسب برای پاسخ به چالش هایی مانند مدیریت منابع انسانی، چالش های رقابتی و دستیابی به اثربخشی سازمانی است. هدف پژوهش حاضر مطالعه فعالیت های یادگیری تیمی اعضای هیئت علمی رشته فناوری اطلاعات سلامت در دانشگاه های علوم پزشکی کل کشور می باشد.
جامعه مورد مطالعه اعضای هیئت علمی رشته فناوری اطلاعات سلامت در دانشگاه های کل کشور بودند که به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابزارمورد استفاده پرسشنامه بود که برای تعیین یادگیری تیمی از 3 مولفه یادگیری درونی، یادگیری نیابتی و یادگیری زمینه ای در آن استفاده شد. بررسی روایی و پایایی ابزار تحقیق نشان داد که از روایی و پایایی مناسب برخوردار است. نتایج بوسیله آمارتوصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میزان فعالیتهای یادگیری تیمی درمیان اعضای هیئت علمی گروه فناوری اطلاعات سلامت در دانشگاه های علوم پزشکی کشور دارای تفاوت معنی داری می باشد. به طوری که بین اعضا در گویه های فعالیتهای یادگیری درونی، زمینه ای و نیابتی متفاوت معنی دار وجود دارد. همچنین میانگین رتبه زنان در بسیاری از گویه های فعالیتهای تیمی بیشتر از میانگین رتبه های مردان بود.
تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد فعالیت های یادگیری درونی در سطح متوسط قرار دارند و سطح فعالیت های یادگیری بیرونی پایین تر از سطح فعالیت های یادگیری درونی است.