تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر غلظت پاراتورمون، استروژن و آلکالین فسفاتاز سرمی زنان چاق مبتلا به یائسگی زودرس

پوکی استخوان، شایع ترین بیماری متابولیک استخوانی بوده که می تواند منجر به شکستگی های خطرناک شود. در این بیماری توده استخوانی تحلیل یافته و شکستگی به راحتی اتفاق می افتد. مطالعه حاضر با هدف تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر غلظت هورمون پاراتورمون، استروژن و آلکالین فسفاتاز سرمی زنان مبتلا به یائسگی زودرس انجام شد.
این مطالعه نیمه تجربی در سال 1393 بر روی 21 زن مبتلا به یائسگی زودرس با دامنه سنی 45-35 سال انجام شد. آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی شامل 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 45 تا60 دقیقه با شدتی معادل 65% تا 75% حداکثر ضربان قلب ذخیره اجرا شد. 24 ساعت پیش از اولین جلسه تمرین و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی در پایان هفته هشتم، مقادیر هورمون پاراتورمون، استروژن و برخی نشانگرهای متابولیزم استخوان سرمی با استفاده از روش رادیوایمونواسی (RIA) و الایزا در حالت 12 ساعت ناشتایی ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های تی دانشجویی و تحلیل کوواریانس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
هشت هفته تمرین هوازی منجر به افزایش معنی دار مقادیر کلسیم (001/0=p)، فسفر (001/0=p)، استروژن (001/0=p) و پاراتورمون (001/0=p) در گروه تمرین هوازی شد، در صورتی که تغییر معنی داری در مقادیر الکالین فسفاتاز در پایان دوره مشاهده نشد (92/0=p).
هشت هفته تمرین هوازی با شدت 65% تا 75% حداکثر ضربان قلب ذخیره منجر به افزایش معنی دار در مقادیر کلسیم، فسفر، استروژن و پاراتورمون در زنان مبتلا به یائسگی زودرس شد. در کل می توان نتیجه گرفت که اجرای فعالیت بدنی منظم منجر به افزایش تراکم استخوان ها و کاهش خطر شکستگی در زنان یائسه زودرس می شود.