بررسی فراوانی ژن های مقاومت کینولونی وابسته به پلاسمید در جدایه های بالینی سودوموناس آئروژینوزا در کرمان

وجود ژن های پلاسمیدی در باکتری ها عامل ایجاد مقاومت به داروهای کینولونی و فلوروکینولونی می باشد، این مطالعه باهدف ارزیابی حضور ژن های qnr و aac در جدایه های بالینی سودوموناس آئروژینوزا انجام شد.
در سال 1395 و در این مطالعه مقطعی تعداد 60 نمونه سودوموناس آئروژینوزا از منابع بالینی بیماران از آزمایشگاه سه بیمارستان در شهر کرمان جمع آوری شد. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی با روش کربی- بائر و معیار CLSI نسبت به 10 آنتی بیوتیک ارزیابی شد و در ادامه نیز مقاومت به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین و نالیدیکسیک اسید به روش براث میکرودایلوشن ارزیابی گردید. درنهایت با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و توسط روش واکنش زنجیره ای پلیمراز وجود ژن های qnrSM و qnrBM و qnrAM و aac(6)-Ib-cr ردیابی شد.
بیشترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های سفکسیم (80%) و نالیدیکسیک اسید (75%) و کمترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های ایمی پنم (25%) و سیپروفلوکساسین (35%) مشاهده گردید. بر اساس واکنش زنجیره ای پلیمراز نمونه ها، تعداد 10 نمونه (16/66%) qnrA مثبت، 8 نمونه (13/33%) دارای qnrB مثبت و 7 نمونه (11/66%) دارای qnrS مثبت و 5 نمونه (8/33%)aac(6)-Ib-cr مثبت بودند.
در مطالعه حاضر ژن qnrA نسبت به بقیه ژن های مورد بررسی، آمار بیشتر شیوع را نمایانگر ساخت. باتوجه به فراوانی نسبتا بالای ژن های qnr و اهمیت مقاومت آنتی بیوتیکی، مطالعه بیشتر در بعد منطقه ای و ملی در مورد ژن های مقاومت qnr حائز اهمیت می باشد.