بررسی و تشخیص کراتیت قارچی در بیماران با ضایعات قرنیه چشم

کراتومایکوزیس عفونت قارچی قرنیه است که می تواند تهدیدکننده ی بینایی و حتی عامل از دست دادن چشم بیمار باشد. با توجه به آب و هوای مرطوب و شایع بودن کشاورزی در مناطق شمالی کشور که فاکتورهای زمینه ساز جهت ابتلا به این بیماری هستند، مطالعه حاضر با هدف بررسی و تشخیص کراتیت قارچی در بیماران مبتلا به ضایعات قرنیه انجام شد.
این مطالعه توصیفی-مقطعی از تیر ماه 1394 تا آذر ماه 1395 در 56 بیمار مشکوک به کراتیت قارچی در بخش اورژانس چشم بیمارستان امیرالمومنین (ع) رشت انجام گردید. ابتدا نمونه ی تراشه ی قرنیه بیماران تهیه شده سپس آزمایش مستقیم و کشت در محیط های معمول قارچ شناسی صورت گرفت. عوامل قارچی بر اساس ویژگی های میکروسکوپی و ماکروسکوپی کلنی شناسایی شدند.
جمعیت مورد مطالعه شامل 42 (%75) نفر مرد و 14 (%25) نفر زن با میانگین سنی 49/5 سال بود. کراتیت قارچی در 9 (%16) مورد تشخیص داده شد. از بیماران مبتلا به کراتومایکوزیس، 7 (77/8%) نفر مرد و 2 (22/2%) نفر زن بودند. بیشتر مبتلایان سابقه ی جراحت قرنیه در اثر برخورد و تماس با گیاهان را داشته و کشاورزان گروه غالب مبتلایان به کراتومایکوزیس را تشکیل می دادند. با انجام آزمایش های قارچ شناسی، عوامل اتیولوژیک بیماری به ترتیب فراوانی به عنوان گونه های فوزاریوم (چهار مورد)، آسپرژیلوس فلاووس (دو مورد)، گونه ی پنی سیلیوم (یک مورد)، گونه ی آکرمونیوم (یک مورد) و گونه ی کلادوسپوریوم (یک مورد) شناسایی شدند.
کراتیت قارچی در صورت فراهم شدن زمینه های لازم همچون جراحت قرنیه ناشی از ساقه و برگ گیاهان می تواند توسط قارچ های متنوعی ایجاد شود.منفی بودن آزمایش مستقیم در اکثریت بیماران، تاکیدی بر اهمیت و لزوم انجام کشت نمونه جهت تشخیص کراتومایکوزیس می باشد.