تحلیل بقای 8 ساله ی پیوند کلیه و تعیین عوامل موثر بر آن در بیماران پیوند شده در بیمارستان نور اصفهان

پیوند کلیه، درمان انتخابی بیشتر بیماران مبتلا به بیماری پیشرفته کلیه می باشد. بنابراین، تحلیل بقای پیوند کلیه دارای اهمیت است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین میزان بقای تجمعی کلیه ی پیوندی و تعیین عوامل موثر بر آن بود.
این مطالعه به صورت هم گروهی تاریخی و شامل اطلاعات 381 بیمار مبتلا به End stage renal disease (ESRD) بود که از آذر 1386 تا پایان اسفند 1394 در بیمارستان نور اصفهان تحت جراحی پیوند کلیه قرار گرفتند. برای انجام محاسبات آماری، از روش Kaplan-Meier، آزمون Log rank و مدل رگرسیونی Cox استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار R نسخه ی 0-1-3 انجام و 050/0 > P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
با استفاده از روش Kaplan–Meier میزان بقای 1، 3، 5 و 8 ساله ی کلیه ی پیوندی به ترتیب 7/98، 3/93، 9/86 و 9/83 درصد برآورد گردید. نتایج حاصل از مدل رگرسیونی Cox نشان داد که مدت زمان دیالیز قبل از پیوند (050/0 ≥ P) و مقدار کراتینین زمان ترخیص (050/0 ≥ P) با بقای پیوند کلیه ارتباط معنی داری داشت.
میزان بقای پیوند محاسبه شده برای این مرکز در مقایسه با سایر مراکز پیوند مقدار رضایت بخشی داشت و کراتینین زمان ترخیص و مدت زمان دیالیز قبل از پیوند، از عوامل تاثیرگذار بر بقای پیوند بودند.