سلامت روان زنان، محور برنامه های پیشگیرانه در بلایا

سلامت روانی در تمام عرصه های زندگی تاثیرگذار و ارتقاء آن، راهبردی مفید برای دستیابی به شاخص های توسعه یافتگی است. این بهبودی درباره زنان که عموما نیمی از جمعیت را تشکیل می دهند و عضو موثر خانواده و کلید بقا در دوره های ریاضت اقتصادی هستند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. چنین ارتقاء و توجهی خصوصا در شرایط آسیب زا و بحرانی که هرگونه نظمی دستخوش بی نظمی و اختلال می شود بیشتر مورد تاکید است. بلایا درواقع رخدادهایی هستند که از منظر سلامت عمومی، هیچ کس نمی تواند بدون تغییر از آن ها خارج شود، در حالی که این تغییرات برای همه یکسان نیستند. در این زمینه برخی مطالعات نشان داده اند بیشترین قربانیان در فجایا و بلایا زنان هستند (1 و 2) ودر مقابل مطالعات دیگری نیز بر نقش مفید زنان در خانواده در شرایط دشوار تاکید داشته اند (3). بااین حال مطالعات حوزه سلامت توجه کمتری به زنان داشته اند. (4). درحالی که برای پیشگیری از آسیب های سلامت روان، توجه به وضعیت زنان در جامعه اهمیت زیادی دارد و آن ها را در اولویت هرگونه آموزش، حمایت و برنامه ریزی با رویکرد پیشگیرانه قرار می دهد (5). در نظر داشتن تاثیر فراوان به کارگیری این سیاست های پیشگیرانه بر سلامت روان جامعه (6)، آموزش های توانمندسازی با توجه به ارتباط مستقیمی که با سلامت روانی دارند (7) پیشنهاد می شود. ازجمله راهبردهای موثر در برنامه های پیشگیرانه از عواقب و اثرات بلایا در گروه زنان، تغییر نگرش اجتماعی و متعاقبا بهبود وضعیت روانی اجتماعی آنان زنان می باشد.