تاثیر ورمی کمپوست بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیک اکوتیپ های سنبله ای کرکدار در گلخانه

به منظور بررسی تاثیر کود آلی ورمی کمپوست بر وزن ریشه، وزن ساقه، طول ریشه، طول ساقه، میزان رنگیزه های فتوسنتزی و جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم گیاه دارویی سنبله ای کرکدار ، آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور شامل کود آلی ورمی کمپوست در چهار سطح (0، 5، 10 و 15 درصد وزنی) و اکوتیپ در چهار سطح (مارگون، لوداب، آب نهر کاکان و سپیدار)؛ در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1392-1391 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج به اجرا در آمد. نتایج نشان داد که گیاهان اکوتیپ لوداب و مارگون دارای بیشترین میزان نیتروژن، فسفر، پتاسیم و کلروفیلb و گیاهان اکوتیپ سپیدار و آب نهر نیز دارای کمترین میزان این صفات بودند. تیمارهای 15 درصد و صفر درصد ورمی کمپوست نیز به ترتیب دارای بیشترین و کمترین میزان نیتروژن، فسفر، پتاسیم و کلروفیلb بودند که کاربرد ورمی کمپوست 15 درصد در صفات ذکر شده بترتیب باعث افزایش 43/71، 24/61، 33/33 و 75 درصد نسبت به شاهد گردید. بیشترین و کمترین میزان کلروفیل کل، کلروفیلa و کارتنوئید به ترتیب مربوط به اکوتیپ آب نهر و سپیدار با ورمی کمپوست 15درصد و صفر درصد بود. در مجموع نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که اکوتیپ های مربوط به رویشگاه های مناطق پست تر نسبت به شرایط گلخانه سازگاری بهتری داشتند. همچنین نشان داده شد که کاربرد کود آلی ورمی کمپوست در سطح 15درصد، دارای نقش قابل توجهی در بهبود خصوصیات مورفوفیزیولوژیک گیاه دارویی سنبله ای کرکدار بوده و می توان از این کود آلی جهت ایجاد بستر کشت مناسب برای این گیاه استفاده نمود.