مروری بر کامپوزیت های پلیمر-سیلسزکیوکسان اولیگومری چندوجهی

در سال های اخیر، کامپوزیت های پلیمری با نانوذرات سیلسزکیوکسان اولیگومری چندوجهی (POSS) بسیار مطالعه شده اند. ابعاد نانومتری و نیز امکان وجود گروه های عاملی مختلف در ساختار این نانوذرات باعث شده است تا کامپوزیت های ساخته شده از آن ها، دارای خواص منحصربه فردی باشند که در مواد هیبریدی متداول مشاهده نمی شود. اندازه ذرات POSS در حدود nm 1 تا nm 3 است. این ذرات ساختاری صلب دارند و می توانند به طور یکنواخت در ماتریس پلیمری پراکنده شوند. در این مقاله، ابتدا ساختارهای مختلف نانوذرات سیلسزکیوکسان اولیگومری چندوجهی معرفی می شوند. سپس، نقش این نانوذرات در بهبود خواص مکانیکی، پایداری گرمایی و دمای انتقال شیشه ای کامپوزیت های پلیمری حاوی آن ها بررسی می شود. مقدار نانوذرات به کاربرده شده و نوع گروه های عاملی متصل به آن ها بیشترین تاثیر را بر خواص فیزیکی کامپوزیت های پلیمری دارند. ورود نانوذرات POSS از راه اتصالات عرضی می تواند ساختار کامپوزیت را تحت تاثیر قرار داده و با تقویت آن، خواص مکانیکی را بهبود بخشد. تاثیر نانوذراتی که با اختلاط فیزیکی وارد ساختار ماتریس پلیمری می شوند به برهم کنش مطلوب میان گروه های عاملی موجود روی نانوذرات و ماتریس پلیمری وابسته است. این برهم کنش مطلوب به پراکنش یکنواخت نانوذرات در بستر پلیمری منجر شده و می تواند به بهبود خواص فیزیکی کمک کند. ویژگی های منحصر به فرد این مواد موجب کاربرد گسترده و متنوع آن ها در زمینه هایی مانند مهندسی بافت و زیست داروها شده است.