رابطه لاکتات و گلوکز سرم با میزان اشباع اکسیژن، ضربان قلب و VO2max در پاسخ به مصرف ال-کارنیتین حین فعالیت شدید درمانده ساز در مردان جوان فعال

هدف از این پژوهش بررسی و تبیین رابطه لاکتات و گلوکز سرم با میزان اشباع اکسیژن خون، ضربان قلب و VO2max در پاسخ به مصرف ال-کارنیتین حین فعالیت شدید درمانده ساز در بلافاصله و دوره بازیافت، در مردان جوان فعال است.
تعداد 10 مرد جوان فعال (96/0±4/26 سال، قد 45/9±90/173 سانتی متر و وزن 63/5±80/71 کیلوگرم) در این پژوهش شرکت داشتند. آزمودنی ها طی دو جلسه آزمون بروس را تا سرحد واماندگی انجام دادند. به منظور بررسی ارتباط گلوکز و لاکتات با اکسیژن اشباع (%SO2)، ضربان قلب بیشینه و VO2max در سه نوبت قبل، بلافاصله و 4 دقیقه پس از فعالیت، فاکتورهای مورد نظر اندازه گیری شدند.
نتایج تحقیق نشان داد که در گروه مکمل، ارتباط مثبت معنی داری میان سطوح لاکتات سرم در 4 دقیقه پس از فعالیت و میزان VO2max، و هم چنین میان سطوح گلوکز سرم و %SO2 بلافاصله پس از فعالیت، وجود دارد (05/0>P). بین سایر فاکتورها ارتباط معنی داری مشاهده نشد.
بر اساس نتایج این تحقیق به نظر می رسد که مکمل دهی ال-کارنیتین می تواند بر ارتباط میان لاکتات موجود در سرم و توان هوازی (VO2max) و نیز ارتباط گلوکز سرم و %SO2 در فعالیت شدید تاثیر مثبتی اعمال کند؛ بنابراین، احتمالا مصرف ال-کارنیتین به واسطه اعمال تاثیر مثبت بر توان هوازی باعث افزایش توانایی افراد در انجام فعالیت های شدید درمانده ساز از طریق افزایش آستانه واماندگی می شود.