اثرات ضد تریکومونایی اسانس و نانو امولسیون گیاه رزماری بر تریکوموناس واژینالیس در شرایط آزمایشگاهی

با توجه به افزایش موارد مقاومت دارویی و عوارض جانبی ناشی از مصرف داروهای رایج در بیماری تریکومونیازیس، تلاش برای یافتن داروی جایگزین به ویژه با منشا طبیعی ضروری است. لذا مطالعه حاضر، با هدف بررسی اثرات ضد تریکومونایی اسانس و نانو امولسیون گیاه رزماری بر تریکوموناس واژینالیس در شرایط آزمایشگاهی طراحی شد.
در این مطالعه تجربی که به صورت برون تنی انجام شد سوش استاندارد تریکوموناس واژینالیس در محیط کشت TYM تغییر یافته کشت داده شد. ترکیبات موجود در اسانس رزماری با گاز کروماتو گرافی مشخص و برای تعیین سمیت سلولی، از سلول های ماکروفاژ رده J774.A.1 استفاده شد. ارزیابی میزان مهار رشد انگل با تهیه غلظت های سریالی 10، 25، 50، 100 میکرو گرم بر میلی لیتر از اسانس و نانو امولسیون رزماری طی1، 2 و 3 ساعت با سه بار تکرار انجام شد.
اسانس و نانو امولسیون رزماری اثر مهاری بر رشد تریکوموناس داشت و در غلظت 100 میکروگرم بر میلی لیتر در طول سه ساعت به ترتیب1 /96 درصد و 100 درصد مهار رشد را نشان داد. هم چنین اشکال اسانس و نانو امولسیون در این غلظت بر روی ماکروفاژها هیچ گونه سمیتی نداشته اند.
استنتاج: با توجه به اثرات مطلوب ضد تریکومونایی اسانس و نانو امولسیون گیاه رزماری این گیاه، می تواند به عنوان کاندید مناسبی جهت ارزیابی اثرات درمانی بر روی مدل حیوانی مطرح باشد.